Voor het maken van de voorstelling heb ik verschillende keren experimenten uitgevoerd van kleine improvisatie oefeningen, om een manier te zoeken om af te stappen van stereotypering en hoe kledij het de inleving van het spelen van een rol beïnvloed.
Daar zijn interessante inzichten uitgekomen die ik terug heb gekoppeld met mijn focusgroep en daaruit het ik een reflectie gemaakt.
"Seks en verleiding is mooi." Door mijn onderzoek en mijn negatieve ervaring, heb ik vaak gedacht dat seks en verleiding iets slechts is, dat dit niet mag en hier censuur op moet komen. Ik moet onthouden dat ik de schoonheid hiervan niet mag afnemen.
Volgens Erwin Jans, dramaturg van Het Toneelhuis is dit een maatschappelijke socialisatie geworden. De samenleving ziet seks en verleiding vaak als iets negatief en dat spiegelt zich ook op het theater.
Met sexy kledij = Zij heeft één gevoel: "Ik wil u verleiden."
In pyjama = hier komt meer gevoel bij kijken. "Ik wil plezier hebben en leuke tijd meemaken."
Buzziness outfit = haar doel verandert, ze gaat ook meer boven de minister staan. Door haar een andere lading te geven wordt de innerlijke monoloog zichtbaar.
Schakelmomenten repetities:
22 januari = KERN , essentie onderzoek (gesprek Emelie)
24 januari = "Roleplay regisseur" (Ellen kruipt in de rol van conservatieve regisseur om Emelie te regisseren)
27 januari = context (gesprek rond veiligheid, omgeving,...)
28 januari = dans vs. fysiek spel (eigen mentale grenzen)
15 februari = grenzen in de scène "Motie van wanorde"
10 januari = tekst en inleving in personage
