Reflectie
Voor het maken van de 2 bovenstaande modellen heb ik de tijd genomen omdat ik geloof mijn gewenste impact gedurende en aan het einde van het semester hier uit gehaald kan worden. Dit biedt mij ruimte om te compartmentaliseren waar ik over praat, hoe dit een bijdraagt aan de nacht en de waardering hiervan. Het maakt voor mij de impact behapbaar omdat ik mijn stappen/project kan hangen aan onderdelen van de beschreven impact of effecten.
Ik was verrast hoe van hoe prettig ik het vond om in deze modellen te werken. Ik kon mijn gedachten en ideeën goed ordenen en hier in gesprek met klasgenoten ook over discussieren.
Reflectie
Ik was zelf redelijk onzeker over het geven van deze update omdat ik veel tijd heb geinvesteerd in het helpen bij de Kabul waardoor er nog niet veel concreet op poten staat. In mijn ogen was dit niet gewenst in deze fase van het afstuderen. Ik lees in de feedback terug dat ik echter wel een duidelijk beeld heb kunnen neerzetten van wat ik zou willen doen en waar dat in mijn ogen aan bijdraagt. Met de duidelijke opdracht kaders aan te brengen en echt te gaan produceren/uitvoeren.
Omdat ik qua ontwikkeling nog steeds op 2 sporen zit is die kadering nog lastig aan te brengen. Ik heb het idee dat ik op het gebied van regiserend ontwerp de afgelopen tijd een behoorlijke steek heb laten vallen. Veel van mijn acties waren meer reactief i.p.v. proactief. Hier wil ik tot de Exposure het roer in omgooien en weer de controle over het proces terugpakken.
Omdat ik de afgelopen tijd het idee had niet veel gedaan te krijgen besloot ik om maar weer eens iets te gaan ontwikkelen. eigenlijk alleen maar met het idee om bezig te zijn. Dat is deze reeks foto's geworden.
Ik heb nog geen directe toepassing of vervolg kunnen geven aan de bal of de fotoreeks er omheen. Ik zie in ieder geval de mogelijkheid om deze beelden te kunnen gebruiken als esthetische aankleding/bron voor Exposure. Daarnaast ontstond bij mij het idee om foto's af te drukken of om kleinere versies van de bal te ontwikkelen en deze aan stakeholders in Utrecht te geven met de open uitnodiging de nacht altijd als een levend organisme te blijven bekijken.
Reflectie
Ik vind het mooi dat ik zonder doel iets heb kunnen produceren waarbij er tijdens en achteraf wel nieuwe ideeën ontstonden over wat er met de bal kon gebeuren. Dit zie ik als een van de krachten van makend onderzoeken. Waar ik wel van baal is dat deze activtieit moeilijk te koppelen is aan mijn beoogde impact en daardoor snel als een een losse flodder gezien kan worden m.b.t. mijn project. Ik heb het idee hiermee niet echt een vooruitgang te hebben geboekt voor mijn project.
De afgelopen tijd heb ik geprobeerd samples te filteren uit de opnames die ik met anderen heb gemaakt in de nacht. Hier ben ik nog niet mee klaar, maar deze geluiden bieden een mooie basis om nieuwe muziek/andere werken te maken die iets met de nacht te maken hebben. Op deze manier voedt de nacht weer de makers en bestaat er de mogelijkheid dat makers ook weer kunnen "teruggeven" aan de nacht
Tijdens deze test heb ik quick and dirty een papieren spelbord en kaarten gemaakt. Op de kaarten stonden verschillende emoties en gedragingen en het was aan de speler om deze op het spelbord neer te leggen. Hier waren de mogelijkheden:
- gewenste emoties
- ongewenste emoties
- gewenste gedragingen
- ongewenste gedragingen
Door te helpen bij de nieuwe club heb ik
- Nieuwe contacten opgedaan m.b.t. nachtchultuur
- Creatieve en constructieve skills verbeterd
- Mee kunnen luisteren en praten over de keuzes die gemaakt worden in het vormgeven van plaatsen waar nachtcultuur gevormd en uitgedragen wordt
Tijdens een van de gesprekken die werden gevoerd over de club kwam de Darkroom ter sprake. Hierover werd de wens uitgesproken om de ruimte sexpositiever en veilig in te richten om af te kunnen stappen van het klassieke Dark room idee. Ik ben hierop ingesprongen en heb aangegeven hier graag over mee te denken en een design aanpak hiervoor toe te willen passen. Dat heb ik in het plan van aanpak hiernaast weggezet.
Hier heb ik nog geen reactie op gehad vanwege de drukte rondom de opening.
Reflectie
Door te helpen bij de Kabul heb ik kunnen netwerken en heb ik vooral veel 'gemaakt'. Ik denk dat hier ook een van mijn krachten als ontwerper verscholen ligt, ik maak gemakkelijk contact en kan op meerdere niveaus inspringen (praktisch of meer conceptueel) hierdoor zijn er weer veel waardevolle relaties ontstaan waar ik tijdens mijn project, maar misschien nog wel meer na mijn afstuderen aanspraak op kan doen voor eventuele samenwerking. Hier ben ik heel blij mee.
Wel heb ik weinig kunnen sturen in dit proces en ben ik vooral reactief bezig geweest. Dit komt natuurlijk omdat ik ben aangesloten vanuit een vrijwilligersrol. Toch heb ik langzaam meer kunnen mee-overleggen en ideeën introduceren.
Ontvangen feedback
"Mooie vraag heb je geformuleerd! De link tussen gezond leven in de stad en nachtcultuur is origineel en prikkelend." (Veerle Spronck)
Over het algemeen beviel het onderdeel van de presentatie waarin ik vertel wat ik bij Kabul á gogo heb gedaan goed. Hier kreeg ik veel over terug om hier mee door te gaan en te kijken waar de mogelijkheden liggen. Ook kreeg ik te horen dat ik op het gebied van gezond leven nog kon kijken naar een verbreding in mijn stakeholders die over kennis en expertise beschikken op het gebied van (seksuele) gezondheid.
Ook kreeg ik over het algemeen de feedback goed en gekaderd te beschrijven welke impact ik zou willen maken en mijn coach op te zoeken om hier keuzes in te maken. En ook om mijn werk niet te lang op 2 sporen door te zetten. Hier kom ik in de onderstaande reflectie op terug.
Ontvangen feedback
Mijn klasgenoot Roos gaf mij terug dat mijn presentatie voor haar toch een duidelijk beeld over miin proces weergaf en dat de stappen op basis van mijn theory of change als logisch werden ervaren.
Tijdens het "bring your own beamer" evenement bij de Carwash Utrecht op donderdag 2/5 heb ik mijzelf uitgedaagd en veel geleerd. Met minimale voorbereidingstijd en een nog onvoltooid prototype van mijn “spelbord” en projectie test, voelde ik me aanvankelijk ongemakkelijk. Echter, zodra ik mij in de informele sfeer van het kraakpand bevond en werd omringd door het geluid van live muziek, verminderde mijn gevoel van ongemak en werd ik aangemoedigd door de ontspannen setting.
De gesprekken die ik had met de aanwezigen tijdens het evenement waren verhelderend en inspirerend. Ondanks de luide muziek aan de andere kant van de ruimte, namen mensen de tijd om met mij te praten over hun ervaringen met intimiteit in de nacht. Het feit dat ik een spel had meegenomen dat ze zelf konden spelen met behulp van de projectie, zorgde ervoor dat mijn bijdrage opviel tussen de andere projecties.
Wat mij ook opviel tijdens de gesprekken was de nadruk op positieve emoties en gedragingen zoals zachtheid, liefde en plezier. Door deelnemers de vrijheid te geven om te kiezen tussen verschillende emoties en gedragingen, merkte ik dat mensen gemakkelijker spraken over wat ze wilden in plaats van wat ze niet wilden. Dit was een belangrijk inzicht dat ik meeneem naar toekomstige interacties en ontwerpen.
Als ik terugkijk op het evenement, zijn er zeker gebieden waarop ik kan verbeteren. Het esthetisch verbeteren van het spelbord en de kaartjes staat bovenaan mijn lijst, samen met het verfijnen van de responsiviteit van bepaalde knoppen op de midicontroller. Deze verbeteringen zullen de algehele ervaring voor deelnemers versterken en mijn vermogen om impact te maken vergroten.
Al met al was het evenement een leerzame ervaring die me uitdaagde om mijn grenzen te verleggen en mijn improvisatie vaardigheden te verbeteren. Het benadrukte het belang van flexibiliteit, luisteren en het benaderen van moeilijke onderwerpen vanuit een meer spelend perspectief. Deze inzichten zullen zeker van pas komen bij toekomstige testen in deze vorm en het uiteindelijk benaderen/omvormen van de deze perspectieven naar eventuele designprincipes.
Gedurende een periode van twee maanden heb ik incidenteel onderzoek gedaan naar de oprichting van Kabul á gogo, een nieuwe nachtclub in Utrecht. Dit was een participatief onderzoek waarin ik veelal hielp met de vereiste werkzaamheden om de club te kunnen openen. Mijn rol was niet alleen praktisch van aard, ik hielp met bouwwerkzaamheden en klussen, maar probeerde ook actief betrokken te zijn bij het observeren en bijdragen aan gesprekken en initiatieven die gericht waren op het vormgeven van de club omgeving en ervaring.
Tijdens een lunch kwam ik op een bepaald in discussie met personeel over de vormgeving van de darkroom, een gewenst, maar nog onderbelicht onderdeel van de gewenste clubervaring bij Kabul. Mijn voorstel om een plan van aanpak te schrijven voor de herdefiniëring van de darkroom werd verwelkomd en leidde tot verdere gesprekken.
Het schrijven van het ‘plan van aanpak’ bood niet alleen inzicht in de praktische uitdagingen van het bieden van een ruimte waar bezoekers hun eigen seksuele onderzoek kunnen doen, maar ook in de bredere sociale en culturele implicaties van dergelijke plaatsen. Door dit onderzoek kon ik een dieper begrip ontwikkelen van de dynamiek binnen nachtclubs, inclusief de stigma's en gevaren die daarmee gepaard gaan.
Door de openingsdrukte en alle andere verantwoordelijkheden van het personeel heeft de ontwikkeling van de ruimte een wat lage prioriteit. Waardoor hier op het moment van schrijven nog geen navolging aan is gegeven. Ik ben hierdoor zelfstandig verder gegaan met het formuleren van werkende principes voor darkrooms die dan weer geïncorporeerd kunnen worden als de samenwerking met de club voortzet.
Als resultaat van dit participatieve onderzoek ben ik ervan overtuigd dat de herdefiniëring van de darkroom binnen Kabul á gogo niet alleen bijdraagt aan een meer inclusieve en veilige uitgaansomgeving, maar ook aan een bredere culturele verschuiving binnen de stad Utrecht. Door te streven naar een omgeving waarin respect, intimiteit en veiligheid centraal staan, geloof ik dat Kabul á gogo een hele mooie impact kan hebben op de lokale nachtgemeenschap en de bredere nachtcultuur.
Ontvangen parels (positieve inzichten van anderen)
- Ik zie je later als een projectleider in de culturele sector of een iets met een combinatie van kunst x wetenschap met createive technologie
- Iemand die absurde zintuiglijke prikkelend installaties maakt
- Neem je rustige houding mee in drukke periodes
- Ga lekker door met wat je nu doet!
- Niet veel gedaan?
- Zet al het kleins wat je hebt gedaan onder elkaar
Dit presentatiemoment was het laatste klassikale moment om te kijken naar mijn proces en een voorstel voor exposure neer te leggen.
op de vraag van Lotte hoe ik terugkeek naar deze presentatie reageerde ik teleurgesteld. Ik was teleurgesteld dat ik over mijn tijd heen was gegaan waardoor ik niet alles uit mijn presentatie tijd en ruimte kon geven. Ook merkte ik zelf op aan de vragen dat ik niet duidelijk of concreet genoeg kon zijn over mijn proces en uitkomsten hiervan.
Ontvangen parels (positieve inzichten van anderen)
- Ik zie je later als een projectleider in de culturele sector of een iets met een combinatie van kunst x wetenschap met createive technologie
- Iemand die absurde zintuiglijke prikkelend installaties maakt
- Neem je rustige houding mee in drukke periodes
- Ga lekker door met wat je nu doet!
- Niet veel gedaan?
- Zet al het kleins wat je hebt gedaan onder elkaar