Dertien dansers tussen de 25 en 80 jaar betreden met elkaar de ruimte. Een oneindige ruimte waar alles mogelijk is en ze hun eigen universum vol manen, vuurballen en planeten creëren. Hun eigen sterrenstelsel waar leeftijd wegvalt terwijl verlangen samenvalt met magnetische aantrekkingskracht. Aantrekken en afstoten, uitdijen en inkrimpen, oneindige banen buitelend rondom, tussen en door elkaar.
Een heelal waar afstand soms oneindig ver lijkt, maar misschien juist te dichtbij is. Waar eenzaam en verbonden zijn naast elkaar kunnen bestaan, net als troost en chaos. Waar zwaartekracht soms ondersteboven hangt. En waar kometen angstaanjagend lijken, maar eigenlijk onschuldig zijn.
Continue banen de dansers zich dansend door voor hen onbekende wegen, aangewezen op elkaar. Alleen samen kunnen zij dit stukje hemel altijd weer vernieuwen, heruitvinden, in balans houden. Zolang ze blijven draaien, blijven draaien, blijven dansen..
Ervaring van één van de dansers:
Elk project van ReDiscoverMe is meer dan dans en samenzijn. De lessen en projecten bieden mensen die door hun (gezondheids)situatie minder gemakkelijk mee kunnen draaien in de samenleving. Een plek waarin ze zich veilig, zelfverzekerd, veerkrachtig in alle vrijheid en mildheid kunnen bewegen en zijn. Met dans en andere artistieke vormen mensen weer doen laten geloven in hun brein en lichaam. Herontdekken en heropbouwen van mindset, lichaamskracht, sociaal netwerk. De medewerkers, de artistieke leiders, de vrijwilligers dragen allen bij aan de visie om mensen weer een gevoel van waarde en bestaansrecht terug te geven in een familiaire sfeer. Waar aandacht, respect, liefde, samenwerking, zorgen voor en zorgen om centraal staat.
Het gevoel te ervaren dat je erbij hoort zonder mening en oordeel, geeft heel veel waarde aan mijn bestaansrecht als mens zijnde. Dat mijn persoonlijke gezondheid en/of situatie volledig naar de achtergrond treedt oftewel niet leidend is om samen met mijn medemens mooie herinneringen te mogen maken en mijn brein en lichaam de mogelijkheid en vrijheid mag ervaren en volledig kan worden uitgedaagd en in volle potentie mag floreren op artistiek niveau. Wat alleen maar positieve effecten kan creëren voor mijn welzijn. De positieve, motiverende en creatieve werking die dit teweegbrengt ook in mijn privéleven en ontwikkeling naast zo een proces als deze is voor mij bewijs dat ik via deze weg een weerbaarder en zekerder persoon word, waardoor tegenslagen mentaal en fysiek beter op te vangen zijn en met elk nieuwe proces dit alleen maar verbeterd en versterkt. Ik geloof nu weer in wat ik kan ipv mijn beperkingen/uitdagingen.
Danser mogen zijn in het stuk ‘Een stukje hemel’ onder leiding van choreograaf Anneloes van Schuppen is een zeer, mooi en bijzondere ervaring geweest. Het voelde letterlijk als een stukje hemel op aarde. De veiligheid, de gezelligheid, de vrijheid in co-creatie die er is gecreëerd heeft alle onzekerheden, ongemakkelijkheden, uitdagingen mentaal, emotioneel en fysiek naar de achtergrond doen treden. Alles mocht er zijn en was desgewenst ruimte voor gemaakt. Alle aandacht is besteed aan genieten van elk moment, vertrouwen opbouwen in jezelf en met elkaar. Individueel en gezamenlijk je ideeën mogen delen en deze durven uit te werken is een spannend maar ontzettend uitdagend proces geweest. De mooie connecties met jezelf en met de ander zijn ontstaan. Vanuit spontaniteit en creativiteit is er zo een heel mooi dansstuk ontstaan. Waarin iedereen zich kon verbinden met zichzelf en elkaar en zich volledig kon overgeven aan een fantastisch dansstuk, die het publiek telkens weer opnieuw raakte en liet meeslepen door de combinatie van beweging en muziek.
Deze projecten/dansstukken mogen voor jong en oud landelijk georganiseerd worden (basisonderwijs, MBO, HBO, Universitair onderwijs, buurthuizen etc.) Deze vind ik onmisbaar en van onschatbare waarde voor een veerkrachtige, liefdevolle, zorgzame en inclusieve samenleving. Met deze projecten/dansstukken geven we de autonomie terug aan de mens, waardoor deze zelfverzekerder en zelfredzaam kan worden, hierdoor actiever kan en durft deel te nemen in diens dagelijks leven en de samenleving. De dansstukken verdienen gedeeld met ieder mens, om mensen mee te kunnen laten genieten en hun blikken kunnen laten verbreden, dat er meer sterren schitteren in onze samenleving dan wij ons nu doen laten geloven en beseffen. Iedereen hoort erbij en iedereen verdient een podium. Iedereen heeft iets unieks en bijzonder en draagt bij aan een inclusief, waardevol en liefdevolle samenleving. Mensen mogen zien, horen, voelen hoe het kan en mag zijn: Iedereen is gelijk en brengt iets moois in deze wereld.
Marcia, Danser met MS
