Voorbeeldcasus
Stel: een kleine groep studenten speelt het spel. Ze beginnen bij De buitenlaag, met de vraag: “Wanneer voelde je je echt jezelf in wat je droeg?” Er wordt gelachen, maar ook nagedacht. In de tweede ronde, De spiegel, komt de vraag: “Wanneer voelde je druk om je anders te gedragen vanwege je gender?” De sfeer verandert er ontstaat herkenning en nieuwsgierigheid. In de laatste ronde, Reflectie, delen ze wat ze zouden willen veranderen aan hoe de maatschappij naar gender kijkt. Zo ontstaat een open gesprek vol persoonlijke inzichten, zonder oordeel.

Het spel is bedoeld als een middel om bewustwording en verbinding te stimuleren, en om te onderzoeken hoe gesprekken over gendernormen zich kunnen verdiepen wanneer ze met zorg en nieuwsgierigheid worden gevoerd.

Onderzoeksfase

In deze fase ben ik begonnen met het in kaart brengen van mijn omgeving: wie speelt er allemaal een rol binnen het thema gendernormen? Door een stakeholdermapping te maken, kreeg ik een beter beeld van de mensen, groepen en organisaties die iets te maken hebben met dit onderwerp van onderzoekers en kunstenaars tot activisten en ervaringsdeskundigen.

Van daaruit ben ik gaan kijken met welke stakeholders ik mijn onderzoek wil starten. Deze stap helpt me om verschillende perspectieven samen te brengen en te begrijpen hoe gendernormen in verschillende contexten zichtbaar worden. Zo begint mijn onderzoek langzaam vorm te krijgen: vanuit verbinding, samenwerking en nieuwsgierigheid.

Onder de Laag

Om mijn onderzoek naar gendernormen op een speelse en persoonlijke manier te verdiepen, heb ik een spel met vragenkaartjes ontwikkeld. Het idee ontstond na meerdere brainstormsessies met vrienden, klasgenoten en mensen uit mijn omgeving. Samen dachten we na over wat we eigenlijk wíllen weten over gender: hoe we onszelf laten zien, wat er van ons verwacht wordt en hoe we ons vanbinnen voelen.

Het spel bestaat uit drie levels:

• De buitenlaag; over uiterlijk en expressie: hoe we onszelf tonen aan de wereld.

• De spiegel; over gedrag en verwachtingen: hoe we denken dat we zouden moeten zijn.

• De reflectie; over identiteit en maatschappij: wie we écht zijn, los van normen.

De kernwaarden van het spel zijn expressie, identiteit en verbinding. Ik wil met dit spel gesprekken op gang brengen waarin mensen vrijuit kunnen delen, luisteren en ontdekken. Niet om antwoorden te vinden, maar om samen te onderzoeken hoe gendernormen ons beïnvloeden zichtbaar en onzichtbaar.

Drie speelsettings
Om te onderzoeken hoe de omgeving invloed heeft op het gesprek, heb ik drie visuele settings ontworpen waarin het spel gespeeld kan worden:

• De vierkante tafel staat voor structuur, gelijkheid en duidelijkheid. Iedereen heeft zijn eigen plek, wat zorgt voor balans maar ook afstand.

• De ronde tafel nodigt uit tot openheid en verbinding. Er is geen begin of eind, iedereen is onderdeel van het gesprek.

• De bank symboliseert comfort, ontspanning en nabijheid. Hier kan het gesprek persoonlijker en intuïtiever worden.

Door met deze vormen te spelen, wil ik ontdekken hoe ruimte, houding en sfeer invloed hebben op de manier waarop mensen praten over gender en zichzelf.