Algemeen inzicht.
De behoefte aan zorg (erkenning, herinneringen, warmte,thuis) is er voor iedereen. Ook ongeacht afkomst. Echter, hoe we in deze behoefte voorzien is wél verschillend. Iedereen zijn interpretatie kan anders zijn. Ik wil het dus omdraaien. Niet focussen op één specifieke herinnering van iemand, maar laten zien hoeveel verschillende associaties en herinneringen ieder mens heeft bij bepaalde elementen. Net zoals de voeldoos in de visualisatie les. Hier zag je dat bij het voelen van de elementen en de geuren iedereen zijn eigen herinneringen heeft. Dit kan ik verder doortrekken naar andere zintuiglijke elementen. “De koffer” wordt dan niet alleen leger maar wordt ook weer bijgevuld.
MAAR hoe wordt dit niet een te rooskleurig verhaal en blijft het gevoel van verdriet en frustratie ook nog?
Workshop
Tijdens de les kregen we de opdracht om een fictieve workshop te ontwerpen. Ik heb een workshop bedacht voor de bevolking met een lage economische status, omdat deze mensen vaak minder bereik hebben tot kennis en zorg over/voor dementie. Hieruit ontstaan ook een deel van de belemmeringen oudere migranten met dementie. De workshop zal plaatsvinden in bijvoorbeeld buurtcentra en culturele centra.
Het zijn glazen voel cabines waar de muren en de grond uit een bepaalde structuur bestaan die iedereen terug kan brengen naar een herinnering. Zoals zand, mos, schors, steen of textiel. Uit deze ervaringen zullen allemaal verschillende herinneringen komen, omdat iedereen weer een andere associatie kan hebben bij de structuur. Om de verwarring van dementie na te bootsen, zal er een verhaal geschreven worden van alle verschillende herinneringen bij elkaar, die dus totaal niet logisch is. Een andere optie is om de herinneringen door elkaar te laten afspelen in de cabines, zodat je hier ook van in de war raakt. Nadat de mensen in de installatie zijn geweest is er ruimte om in gesprek te gaan met elkaar over de ervaring en de link met dementie.