In de tweede fase zijn wij bezig geweest met zintuigelijk onderzoek (niet zien). Om vanuit de observaties uit fase 1 van start te gaan leek het mij interessant om verder te focussen op geluid. Tijdens de excursie naar strandlap hebben wij verschillende oefeningen uitgevoerd, waaronder met een blinddoek op, om zo de omgeving op een andere manier te ervaren
Vanuit deze opdracht ben ik op het idee gekomen om dit ook op de stoep toe te passen maar dan vanuit een andere invalshoek.
Ik heb aan vijf mensen, die in verschillende buurten wonen in Amsterdam, gevraagd of ze de route van hun huis naar de supermarkt (en weer terug) voor mij in kaart willen brengen. Deze routes ben ik gaan lopen en heb ik de geluiden van opgenomen. Ik heb van al deze routes een soundscape gemaakt met de geluiden die mij het meest opvallen en kenmerkend maken voor de route.
Ik heb deze soundscapes aan de vijf mensen laten horen met de vraag of ze hun eigen route kunnen herkennen.
Het experiment wat ik hier uitvoer legt de focus op de zintuigelijke ervaring van geluid en het creëren van een bewustzijn van de omgeving om ons heen.
Met dit experiment wil ik meer inzicht krijgen over de variaties in geluiden van verschillende buurten, en wil ik geluid gebruiken als tool om menselijke interactie op de stoep te analyseren. Wordt de route door de bewoner herkend en wat voor invloed heeft geluid op de oriëntatie van de stad?
Verslag van onderzoek:
Iedereen heeft de route herkend.
De eerste route. In het begin kon ik het niet meteen herkennen want door de harde kerkgeluiden dacht ik dat het nog verder in het centrum was. Maar later door de combinatie van de weg en de tram en de engelstalige geluiden op het terras begon ik de route al helemaal in mijn hoofd te lopen. Je kon goed in de soundscape de verschillende talen horen wat de diversiteit van de buurt goed aangeeft. Het was erg leuk om naar te luisteren en je eigen route te herkennen. Ik weet wel zeker dat dit mijne was.
Route 1;
Ondanks de kerk in het begin, die de Noorderkerk had kunnen zijn, verteld de tram mij dat dit niet mijn route kan zijn. Conclusie; dit is niet onze route.
Route 2;
Af en toe hoor ik een Jordanees praten, dit geeft mij het gevoel dat dit onze route kan zijn. De hoeveelheid Engels pratende mensen voelt ook erg typerend voor de buurt. De fietsers klinken ook passend, het geratel van de fietsen en de hobbelige wegjes. Conclusie; dit is onze route.
Route 3;
Ook deze route is te druk voor onze buurt. De auto’s rijden te hard en het klinkt een stuk meer ruimtelijk dan onze smalle straten. Ook vliegt het vliegtuig erg laag. Conclusie; dit is niet onze route.
Route 4;
Deze route is niet onze route omdat we geen visboer in de buurt hebben, en het galmende geluid komt niet overeen.
De laatste overduidelijk. En gelijk mijn favoriet.
Vanaf het moment dat de hond wordt uitgelaten en daarna het galmende geluid van de tunnel, was ik er al zeker van. Je voelt gelijk dat het klopt. daarna wordt het niet alleen je gevoel die dat zegt, maar ook hele duidelijke voorbeelden, zoals het gekraai van de meeuwen en de rumoerige markt. Dit zijn natuurlijk overduidelijk kenmerken van Buikslotermeerplein.
Het gesprek vond ik een mooi en herkenbaar beeld geven van noorderingen die de alledaagse boodschappen doen.
Ik herkende bijna alle geluiden wel. Alleen het alarmpje aan het einde niet. Dus ben wel benieuwd wat dat was:)