Generationele interviews
Ik ben benieuwd naar hoe verschillende generaties naar de natuur en de rol van de mens hierin kijken. Het leek mij interessant om in eerste instantie bij mijn eigen familie aan te kloppen, omdat dit het wat makkelijker maakt om een eerlijk en wat dieper gesprek aan te gaan.
Ik heb ze allemaal gevraagd om hun favoriete stukje natuur in de buurt te fotograferen. Dit zijn de eerste foto's hiernaast. Het zijn allemaal foto's in natuurgebieden, dus niet de bebouwde ecosystemen in een stad bijvoorbeeld. Sommige ecosysteemdiensten zijn zichtbaar, althans: het resultaat ervan. Denk aan: koolstofvastlegging (planten die met fotosynthese groeien), schone lucht (planten die lucht zuiveren en aanvullen met zuurstof), schoon water (invloed van bodem en planten op water).
Annelies (1950)
Annelies kaart de natuur en haar ecosysteem aan als iets waar ze aan recreatie doet. Fietsen, wandelen en tot rust komen. Ze heeft er positieve associaties bij, maar voelt zich er geen onderdeel van. De natuur is een tripje. Ze heeft al vroeg meegemaakt dat er geroepen wordt dat aandacht voor het milieu en de natuur nodig is. Ze is niet heel erg bezig met milieuproblemen.
Luci (1963)
Luci doorziet ecosystemen en diensten vrij goed. Ze heeft bewustzijn hierover, maar daardoor ook zorgen. Zeker over de toekomst. Het is niet duidelijk wie dingen moet doen en hoe en wat ze zelf kan doen. Wel dat er iets moet gebeuren.
Als Luci spreekt over de toekomst van de natuur, ecosystemen en de relatie tot de mens spreekt ze over een stedelijk ecosysteem wat compleet afgesloten is van een natuurlijk ecosysteem, zoals: een bos. Ze geeft het voorbeeld van een glazen koepel en het moeten ademhalen met een zuurstoffles en maskers. Ik kwam toevallig deze korte film 'In the Green, door Vincent Eckert (zie hieronder de YouTube link) tegen die dit beeld heeft gevisualiseerd. Zelf heb ik bij de visualisatieles ook de natuur afgezonderd in een koepel en de mens in een soort hekwerk. Het lijkt een beeld te zijn wat bij meerdere mensen opkomt. Voor mij betekent dat dat ondanks dat de mens een dier is, de mens in de realiteit toch losstaat van de natuur en dat dit in de toekomst waarschijnlijk nog meer zou kunnen spelen.
Mike (1967)
Mike waardeert de rust en schoonheid van de natuur heel erg, maar ziet ook aftakeling ten opzichte van vroeger. Ook verbetering, zoals de kwaliteit van rivierwater. Hij maakt zich druk om de toekomst. Mensen worden dommer door het internet en snappen niet hoe de wereld werkt. Daarentegen hoopt hij wel op een aantal mensen die het voedselprobleem op kunnen lossen met bioreactoren of kweekvlees met een lage impact.
