In deze soundscape combineer ik een zelfgemaakt gedicht over de uiterwaarden die ik op lees met verschillende omgevingsgeluiden van het gebied zelf. Zo zijn op de achtergrond verschillende vogelgeluiden, de kerkklok, watergeluiden, wind en voetstappen door het gras.
In deze collage is het cultuurlandschap vanaf boven af te zien. Een lappendeken van land dat in hokjes is opgedeeld en vaak met afscheidingen er tussen. Dit is voor ons de realiteit waarmee we opgroeien. In het cultuurlandschap zie je drie zwarte circkels, dit zijn de gaten in ons geheugen. Zo zie je op de 2e foto het aquatische ecosysteem die rijk is aan soorten. Door vervuiling en overbevissing gaat het niet goed met zoet- en zoutwater ecosystemen. De soorten nemen af en soorten worden steeds kleiner doordat er te veel wordt weggevangen en ze geen tijd meer krijgen om groot te groeien. In de 2e circkel (linksonder) is het ecosysteem op land te zien, waarin ook steeds meer soorten afnemen en zelfs uitsterven. Tot slot zie je een circkel met hartjes die staat voor de verbondenheid die wij als mens met de natuur hebben. Veel mensen voelen zich niet meer verbonden met de natuur en zelfs veel mensen weten/begrijpen niet dat wij afhankelijk zijn van de natuur.