Structureren: 3 verschillende manieren van sorteren

2. Bovengrondse foto's vs Ondergrondse foto's

1. Een gradatie van ik die de regenwormen leidt, tot waar de regenworm mij leidt

(van rechts naar links)

3. Foto's waarin de regenworm centraal staat vs foto's waarin iets anders centraal staat

Analyseren: de verbanden en inzichten

Ik heb niet bij elke manier van sorteren een specifiek verband gevonden, het loopt door elkaar heen. Tijdens het structureren in het algemeen heb ik 3 belangrijke verbanden gevonden:

 

Verband 1: Wat ik zie als ondergronds, hangt af van de context. Hierdoor  is het onduidelijk wat het maaiveld precies is en waar de scheiding tussen ondergronds en bovengronds ligt.

 

Toen ik de foto's ging sorteren op wat ondergronds is en bovengronds, waren er een aantal twijfelgevallen waardoor ik in de war raakte wat nou precies telt als bovengronds en wat als ondergronds. De foto die ik in een bekertje had geplakt voor de installatie van de visualisatieles, telde voor mij in die situatie als ondergronds. Echter was het een foto van de grond onder een stoeptegel. Toen ik de foto nam, vond ik het meer tellen als bovengronds. Maar goed, ik raakte dus in de war: is de grond onder een stoeptegel nou boven- of ondergronds?

Ik ben hiermee verder gegaan en heb de kwestie ook meegenomen in mijn eindwerkstuk.

 

Verband 2: Een ruimte kan afgescheiden worden van een andere ruimte door een fystieke barrière -(zoals de glazen pot), maar het kan ook als een andere ruimte aanvoelen zonder dat dat echt zichtbaar is.

 

Er zijn foto's waarbij een regenworm in een pot zit, of een bekertje die symbool staat als leefomgeving van de regenworm. Het zijn een soort afgesloten ruimtes, en worden anders ervaren dan de ruimte er omheen. Ik raakte gefascineerd door wanneer iets aanvoelt als een andere ruimte. Is er altijd een fysieke barrière nodig om een ruimte af te scheiden van een andere ruimte? Of kan het ook met het gevoel te maken hebben? Kan een ruimte eruit zien als 1 ruimte, maar worden ervaren als meerdere ruimtes? En kan je dan het ondergrondse en bovengrondse leven tegelijkertijd ervaren? 

 

Verband 3: Voor mensen (en andere wezens die bovengronds leven) voelt de lucht om ons heen aan als niks. Regenwormen zullen het vermoedelijk veel bewuster merken als ze zich in de open lucht bevinden. Voelt voor hun aarde meer aande aan als voor ons lucht aanvoelt?

 

Toen ik meer ging nadenken over de overeenkomsten en verschillen tussen ondergronds en bovengronds, begon ik mij af te vragen ofdat regenwormen de aarde ook heel anders ervaren dan hoe wij dat doen. De lucht droogt ze uit, dus misschien voelt dat meer verstikkend voor ze. Toch hebben ze ook lucht nodig om te ademen. Zijn de verschillen dan heel groot, of valt het wel mee?

Deze twee foto's van schetsen en ideeën in blauw inkt, gaan over mijn verwarring van wanneer iets ondergrond of bovengronds is

Analyseren: kleinere verbanden/inzichten/conclusies

De beker en de pot zijn allebei een soort afgesloten werelden. Het platsic en het glas vormt een barrière

De gangen in de grond komen qua vorm hier heel erg overeen met de sporen op papier. Een regenworm kan dus hetzefde bewegen in de lucht als ondergronds.

Op de bovenste foto 

bevind de regenworm zich in mijn hand, een hele onnatuurlijke plek voor een regenworm. Daarintegen bevind de regenworm zich op de onderste foto juist in zijn natuurlijke habitat. 

In de pot ervaart de regenworm de wereld ook weer op een hele andere manier dan hoe ik het als regenworm heb ervaren. 

Op deze foto's ben ik een observerende rol, maar ben toch ook wel erg bepalend in wat er gebeurd. Ik heb het in de hand, maar de regenworm bepaald uiteindelijk waar -ie heen kruipt.

Op de bovenste foto staan heel veel wormen centraal. Op de foto eronder is het er maar 1. Staat die ene regenworm dan meer centraal dan alle anderen? Of maakt de hoeveelheid niet uit en staat elke regenworm apart even centraal? Maakt het uit dat de enkele regenworm een naam heeft? Valt hij daadoor meer op?

op de linker foto is helemaal geen beweging, rechts juist wel heel veel