Op deze pagina van mijn logboek, onderzoek ik hoe ik mijn vondsten naar buiten kan brengen. Hoe bereik ik de docenten Woordkunst - Drama van het DKO? Welke vorm moet mijn communicatie nemen? En hoe zorg ik ervoor dat mijn vondsten een eigen leven beginnen te krijgen?
Dat allemaal leest u hier!
Wat is het?
De Spreekkamer is een VZW met als doel om docenten woordkunst - drama in het DKO te laten ontmoeten en inspireren. Dit doen ze door, bijvoorbeeld, uitwisselingsdagen te organiseren.
Waarom kies ik voor deze groep?
Het is de grootste verzameling woordkunst - drama docenten in het DKO van Vlaanderen. Zowel oud docenten waar ik les van heb gekregen, als vrienden en (oud) collega's zitten in deze groep. Het is dé perfecte manier om mijn boodschap te verkondigen aan veel geïnteresseerden.
Wat is het?
Open Doek is een organisatie die jonge theatermakers, DKO docenten, amateurkunstenaars, acteurs, vertellers... samenbrengt en helpt om projecten, workshops, lessen etc. te verwezenlijken.
Waarom kies ik voor deze groep?
Het is een enorm grote databank van verschillende tools: vakmensen, een bibliotheek, referenties, een groot netwerk, financiële middelen...
Open doek werkt ook graag samen met zowel De Spreekkamer als ook met andere DKO gezinde groepen. Ze zijn de lijm die theater samenhoudt wanneer ze (net) niet professioneel zijn. Ze zouden me enorm kunnen helpen met het ontwikkelen van mijn communicatie als ook met het verspreiden ervan.
Wat is het?
Klasse is een magazine voor iedereen die iets te maken heeft in het onderwijs. Er staan artikels in over klassituaties, tips voor jonge docenten, aanbiedingen zoals voorstellingen en excursies en iedere docent krijgt via Klasse een lerarenkaart waarmee er vele kortingen bemachtigt kunnen worden.
Waarom kies ik hiervoor?
Dit is het breedste net dat ik maar kan gooien als het gaat om jonge docenten aan te spreken over mijn onderzoek. Zij hebben misschien nog geen lidmaatschap bij Open Doek of bij De Spreekkamer. Misschien kennen zij de Vacatures DKO pagina nog niet, maar Klasse is zo gekend dat de jonge DKO woordkunst - drama docent hier een vondst in kan vinden.
Een punt van kritiek moet hier wel bij: dit is een zeer breed net, waar ik ook docenten kan aanspreken die absoluut niets te maken hebben met het DKO, noch gebaat zijn met mijn onderzoek. Dat besef heb ik zeer zeker.
Wat is het?
Het is een facebook groep waar vele DKO-scholen vacatures, als ook andere aanbiedingen opzetten.
Waarom kies ik hiervoor?
Het grote netwerk van scholen is hier zeer interessant. Bijna alle DKO-scholen van Vlaanderen zitten in deze groep. Dit zowel als school, als ook als individuele docenten.
Het is een tool om mijn communicatie gemakkelijk te verspreiden.
Hierover heb ik verscheidene gesprekken gehad met verschillende mensen. Een paar mensen vanop de Research Days hebben me verteld dat het belangrijkste dat ik maar kan doen voor mijn communicatie, is dat het vanuit mezelf komt. Het moet een vorm zijn die dicht bij mij, als kunsteducator en als individu, ligt. Het moet dus iets zijn dat puur Brandon is, en toch overdrachtelijk zijn naar de buitenwereld toe.
Dat is geen gemakkelijke opdracht, want ik besta uit vele aspecten. Een aantal denkpistes:
* Een podcast
Ik ben een grote fan van podcasts! De Stemmen van Assisen van Het Nieuwsblad, Conan O'Brien Needs A friend van Team CoCo... Ik heb zelfs de podcast Mosselen Om Half Twee gebruikt in één van mijn opdrachten voor de master vorig schooljaar! Ik ben zelf ook een host van een podcast: National Treasure, de podcast die op zoek gaat naar de eeuwenoude vraag: Is Nicolas Cage een goed acteur?
Dus misschien is dit wel een perfecte vorm. Docenten kunnen de podcast opzetten waar en wanneer ze willen, ik kan vanuit het comfort van mijn eigen studio alles opnemen en het zo knippen en plakken tot een fantastische ervaring die tot het einde der tijden beluister baar is.
Echter, zoals Jan Staes aangaf tijdens een gesprek, het wordt dan iets statisch. Iets dat niet leeft en dat de kans heeft om niet beluisterd te worden. Het is een steen leggen in een ravijn vol stenen en rotsen. Wie merkt die ene steen nog op?
* Comedy Show
Ik doe graag Stand-Up. Ik ben docent comedy en cabaret in Kortrijk. Af en toe kan ik de hele klas platleggen met een goede grap. Een comedy show zou een ideale vorm zijn voor mijn boodschap. Tussen alle humor door een boodschap brengen, zoals mijn held Wim Helsen.
Echter, dat is te moeilijk. Ik heb niet de kennis en kunde om dat tot een succesvol einde te brengen. Mijn sets zijn, tot nu toe, maar 10 minuten. Ik kan niet opeens een show van 30 - 45 minuten uitwerken, try-outen en dan er mee gaan toeren in minder dan twee maanden. Een leuk idee, maar niet haalbaar.
* Een performance
Mijn experiment is een belangrijk onderdeel van mijn onderzoek. Hoe de kinderen reageren op chaos, hoe ze hun stem schenken aan het publiek op het podium, de zoektocht naar de juiste keuzes tijdens het proces, de hoogtepunten en de dieptepunten. Om die ervaring van kinderen die een eigen scène maken, zo te brengen naar de volwassenen (die misschien vergeten zijn wat het is om kind te zijn, volgens Zoë Croegaert) kan een zeer sterke communicatie zijn. Een performance die zowel zeer persoonlijk is, artistiek is en de boodschap overbrengt.
Dit leunt al zeer sterk naar wat ik kan en wil. Echter de vorm, performance, is niet aan mij besteed. Ik ben geen performance artiest. Niet zoals het gedaan wordt door Robbert&Frank Frank&Robbert of Ivo Dimchev. Het is een té ver van mijn bed schow die ik nu niet kan en niet wil onderzoeken.
*Een theater lezing
Ik ben een verhalenverteller, een acteur. Ik ben ook een grappenmaker, een clown. Daarnaast ben ik ook iemand die iets te zeggen heeft, een boodschap die ik niet alleen wil verkondigen maar ook moet verkondigen van mezelf. Een theater lezing kan me alle vrijheid geven om de theatrale middelen in te zetten die ik ken (decor, attributen, comedy, publieksinteractie...) + de ontmoeting laten plaatsvinden achteraf in de foyer van een theaterzaal. Ik kan de theatrale middelen gebruiken om zowel het experiment, als keiharde data het podium op te zwieren. Dat terwijl ik zowel in mijn comfortzone als daarbuiten kan treden op een rustiger niveau.
Deze vorm heb ik bevraagd aan de docenten die ik heb geïnterviewd. En wat blijkt: deze vorm lijkt hen de ideale manier om mijn boodschap over te brengen. Dit wordt bevestigd door zowel Jan Staes als Zoë Croegaert!
Het is dus beslist! De kogel is door de kerk! We gaan een theatrale lezing maken!
Een theater lezing is een lezing met theatrale elementen. Het is dus niet alleen kennis opdoen die ondersteund wordt door bronnen en onderzoek, maar het bezit ook live elementen.
Een paar goede voorbeelden zijn de DNA-show van Lieven Scheire of De relatiefluisteraar van Arnout Van Den Bossche. Wat ze hier doen is hun boodschap verkondigen op hun eigen manier, maar met verschillende attributen, publieksinteractie, decorelementen die bijdragen aan het overbrengen van informatie (zoals een PowerPoint en een microcamera).
De gehele voorstelling is een lezing met data, analyses en conclusies, maar is zodanig gebracht dat het ook een groot entertainmentgehalte heeft. Het heeft momenten van grote humor, maar ook grote verwondering en verbazing.
Het is dàt wat ik wil bereiken met mijn theatrale lezing, samen met een gesprek starten na de voorstelling. In dialoog gaan met mijn peers, om zo het onderzoek nog dieper, nog scherper en nog kritischer te bekijken.
Feedback Tetskte
* Een boeiend begin, echter komt de lade nu niet meer terug in je lezing.
* Zet je bronnen minder op een voetstuk
* Spreek meer vanuit jouw ervaringen. Jij bent nu de expert.
* IDEE: Neem je experiment als beginpunt. Zet daar tegenover je bronnen en werkwijze.
* Let op de 'entertainment waarde'
Feedback Zoë
• te lang
• definities zijn veel te lang. Het is niet interessant voor de kijker
• probleemstelling is niet duidelijk. Leg daar meer diepgang op.
• Grafiek is absoluut niet duidelijk
• weer en chaos is niet duidelijk
• Docenten Quotes zijn niet nodig. Maak het veel kleiner. Compresseren.
• Van Hoof definitie moet gelinkt worden aan het experiment.
• Bereid u voor op de vraag van Van Hoof
• Gunnigagap mag je meer in de verf zitten. Misschien als begin.
• Schuif is nu niet belangrijk. Ofwel weggooien ofwel meer uitdiepen.
• De Orde: Te Warrig. Uitpuren, want het is absoluut niet duidelijk. Er kan nu niet goed mee gewerkt worden, want wel je bedoeling is.
• Voorbeelden en theorie lopen door elkaar . De rode draad is weg!
• wat is essentieel en wat niet. Die keuze moet nu gemaakt worden.
• DENK GOED NA OVER UW SCHUIF MAKKER
• Experiment moet sneller komen.
• Structuur en verloop van het onderzoek moet er ook in.
Feedback Maarten
* Het is niet helder dat het een theaterlezing is, omdat het nu gefilmd wordt.
* Splits de essentiële dingen op in verwerkbare brokken.
* Begin met jouw definitie van chaos. De kern van je onderzoek moet eerst.
* Maak het de toeschouwer duidelijk wat je wil. Denk aan Jip en Janneke taalgebruik, want anders zijn ze niet mee.
* De volgorde is verkeerd