Here I am collecting things in written form that I find inspirational and important to preserve.
There will also be some things written by myself, these might be reflections on these texts or just ideas or thoughts that pop up.
Fascinatie
In eerste instantie zien we objecten vaak als levenloze dingen, zonder veel invloed op ons gedrag, ons handelen of waarnemen. Het is een soort aanname, omdat dingen niet uit zichzelf bewegen en niet praten. Daarom zien we ze als minder dan ons, want ze hebben geen ziel. Het kan een reden zijn dat we weinig zorg dragen voor de objecten om ons heen, onze spullen. We kennen materiële en emotionele waarden in spullen, maar misschien is dat slechts maar een klein deel van de objecten die we ons leven lang gebruiken en in huis halen.
Latour stelt, met zijn Actor-netwerk theorie, dat mensen en niet mensen; objecten gelijk zijn aan elkaar en dat beide vermogen hebben om de wereld om hen heen te doen veranderen.
Je zou kunnen zeggen dat alles op een manier wel met elkaar verbonden is en dat objecten meer verbindingen tot stand brengen dan wij ons kunnen voorstellen, hoewel zij levenloos zijn kunnen we niet [meer] zonder ze bestaan, zij waren er vóór ons en overleven ons.
Dit doet me denken aan Andy Warhol en zijn timecapsules. Hij heeft in totaal meer dan 600 tijdcapsules gecreërd. Andy Warhol was hoarder, en om orde te scheppen in zijn chaotische leven is hij alles in verhuisdozen gaan plaatsen. Het is een manier om tijd en ervaringen vast te leggen. Andy is inmiddels al bijna 36 jaar overleden, maar alle spullen zijn er nog.
Netwerken
Zo brengt een verjaardagstaart mensen samen, iemand heeft die taart ergens gekocht, bij iemand die de taart heeft gemaakt, die persoon heeft de ingredienten weer ergens anders gehaald, die dat weer van de fabrikant heeft en de fabrikant heeft het weer van de boerderij en het pluimvee, zonder die taart zou er geen connectie zijn naar de boerderij.
(Podcast. Revisionist History; Dragon Psychology 101)
Drie motivaties om te hoarden;
instrumental; i might need it some day
emotional; emotional connection with a person or event
aesthetic; idea of the beauty of the physical world
"sometimes objects are keys to these visceral memories" het creërt hetzelfde gevoel dat je krijgt als bij het beluisteren van een lied waar je veel herinneringen en gevoelens bij krijgt, of het eten van een koekje waar je sterke herinneringen van je oma van krijgt die vroeger altijd die koekjes voor je bakte.
[This is called visceral memory and while it is stored in the nervous system throughout the body, it is often experienced through our senses or emotions often without thoughts or words. Narrative memory – the kind of memory that is stored with words or stories happens (mostly) in the hippocampus of the brain.]
‘clienten beschrijven ervaringen waarin ze iets heel intens voelden zonder duidelijk verband met de huidige situatie. Dit is relevant voor ons allemaal, omdat we meestal onderschatten hoezeer eerdere ervaringen onze perceptie van huidige situaties bepalen. Daarom nemen we sommige dingen persoonlijker op dan andere en reageren anderen anders op een voorval dan wij.’
> het object dient als middel om toegang te krijgen tot deze viscerale (diepgewortelde) herinneringen, het brengt ons terug naar bepaalde gevoelens, herinneringen, periodes in ons leven. De ervaring zit in zintuigen en emoties, niet zozeer in gedachten of woorden.
“You can see it as a form of giftedness, it is an appreciation for the physical world and an appreciation for the emotional experience that is associated with objects. That gift unfortunately comes with a curse, and the curse is not being able to manage it.”
"The hoarder is someone with the unusual ability to see beauty in the ordinary.
Andy Warhol: “if everyone is not a beauty, then nobody is.
A hoarder applies that same logic to objects, if not every object is beautiful, then no object is.
so a crappy old broken toy is even to a high end fancy vase."
Objecten zijn meer meer dan gewoon statische voorwerpen die om ons heen staan. In objecten stoppen we onze behoeften, verlangens, emoties en hoop. We zoeken een manier om onze weg te vinden in het leven, om controle en grip te krijgen en die te kunnen behouden.
We kunnen ons leven vormgeven aan de hand van objecten en bouwen onze identiteit met ze. Als er in onze wereld dingen gebeuren waar we geen controle en grip op hebben, of de echte wereld niet naar ons zin is, kunnen we door middel van objecten onze eigen wereld creëren om de realiteit te ontvluchten, op deze manier vinden we dan weer die controle. Door trauma kan dit zich ontwikkelen tot het obsessief verzamelen van objecten.
Objecten wijzen je niet af en verlaten je niet, dit geeft een gevoel van veiligheid.
Objecten hebben een soort eigen geheugen, ze maken dingen mee, vaak aan onze zijde. We kunnen momenten vastleggen door ze[objecten] te kopellen aan gebeurtenissen en perioden in ons leven.
Verzamelen stamt van de oertijd, de jagers en verzamelaars. Vanuit een evolutionair oogpunt is het opzij zetten van middelen voor 'magere' tijden een praktijk die overleving bevordert en waarde biedt vanuit een fysiek oogpunt, zelfs vóór het mentale.
-
om objecten te begrijpen classificeren we ze
-
objecten worden een verlengstuk van onszelf
-
we isoleren objecten van hun achtergrond en ontdoen ze van hun gelaagde complexiteit zodat we ze kunnen beschouwen als afzonderlijke eniteiten die, letterlijk, voor ons staan
-
ze geven ons de elementen voor een cartografie van onze eigen veranderlijke identiteit
-
objecten zijn materieel-semiotische knopen waar materie en betekenis samenkomen
-
elk object is vatbaar voor investeringen van betekenis, voor het verrijken van onze gevoelswereld
-
de relatie met onze objecten kunnen vaak dwangmatig, hectisch en irrationeel zijn, ons zoveel vreugde en troost brengen, evenals ook onze obsessies en fixaties manifesteren.
‘als ze het weg zou gooien zou ze de herinneringen verliezen gelinkt aan dat object en verliest ze een deel van haar persoonlijke geschiedenis’
-
bang om een deel vanzichzelf te verliezen.
Pieter Paul Pothoven
'On its way, an object has met all kinds of conditions, events, and circumstances and you and I as users or owners are just passangers, temporally connected to the object in such moments. We tend to isolate objects in time, but in reality, the life of an object is continuous; it does not start or stop with a new owner."
Socio material approaches ANT
https://www.youtube.com/watch?v=JeuCS28FsUo
Socio material relations
Socio material entanglements
Material trajectories
Material discursive
[karen barad] diffraction = interference
Diffraction is a way of interfering it is about creating patterns that show interference [here she showed an example how light is reacting on a CD disk] diffraction might tell us something about the nature of whatever is being diffracted [in this case it is light] or it might tell us something about the nature of the diffraction apparatus > the nature of the disk itself.
In this understanding of a particular phenomenon there's no a priori can a previously decided distinction between subject and object for example
Speaker suggests ethnographic research methods like participant observation and interviewing [“that kind of general hanging out that charactarizes ethnographic fieldwork or anthropological research”]
(Je onderzoekt door middel van te observeren hoe materialen participeren en hoe deze bepaalde effecten creëren) selecting particular areas of focus.
Bruno Latour Actor Network Theory
ANT; actor-netwerk theorie
Actant; term voor mensen en dingen
Agency; handelingpotentiaal; het vermogen van mens of ding om de wereld om zich heen te doen veranderen.
d.m.v. agency kunnen mensen en dingen interacteren.
“Deze theorie stelt dat mensen en niet-mensen (objecten) in principe gelijk aan elkaar zijn en dat beide het vermogen hebben om de wereld om hen heen te kunnen veranderen. ANT betoogt dus dat objecten, net als mensen , ook een vorm van agency kunnen bezitten.” - Tegenlicht NPO
Lezen; reassembling the social: an introducting to ANT, third source of uncertainty: Objects too have agency
ANT uitleg door Grant Kien
Why we want to make things material – we want to maintain our [material]culture to outlast us
Cultural practice > in order to use an object – camera – you have to do things, this becomes a routine.
The routine itself becomes a cultural practice
Relation material object and the cultural practice – that we maintain consistency across culture in time.
Rituals that we maintain across time > eating with cutlery
Mattering > material + verb [james hey]
The phenomenological aspect of it embeds the behavior onto the material itself. > campfire/tv
The object works symbolically to convey us meaning, a sense of alliance> a sense of togetherness, creating belonging and sameness
Objects/artifacts stabilize our everyday life with meaning through routinized ritualistic performances.
The material objects then make visible the conceptual, the things that we think about and these are the symbolic categories that we use to organize our world
We have accompanying material artifacts that go with each of these symbolic categories and it also provides an appearance of depth that is otherwise would be purely aesthetic phenomena and performativity so instead of it just being people eating, the meal becomes a very recognizable symbolic practice - Thanksgiving, Christmas - that is very bound up with the material objects
ANT is then a method of mapping how the technologies and artifacts and material objects participate in our everyday lives. The object are acting with us.
[callan] translation is a process before being a result
Power is always the illusion that people get when they are obeyed and it is a consequence not an origin, so materiality is a part of the process, the translation is the performance of relationships constituting that process and the study of relationships then is what ANT is concerned about.
[the world doesn’t have to be the way that it appears to us]
Material cultures matter, because we make it matter and it is impossible to separate materiality from culture
ANT non-hierarchical understandings of everyday life see culture as performance and the affects.
Authority makes language appear like it is singular but it is an illusion, it makes it seem like what I am saying is the definition, that is just an appearance. The multiplicity of lived experience problematized the fantasy of singularity and there is no escaping from here to there, physical to metaphysical.
Explanation Actor Netwerk Theorie
Everything is of equal value. Everything connects to each other in some way.
How can an object be as important as a human being in a network?
For example; without phones some existing human connections would cease to exist, this is more relevant now since everything is online, with how many people would you be able to stay in touch, without technologie?
Doesn’t that give the phone as much agency and importance as us?
Doesn’t this prove that we are not superior to any non-human, but instead all agents are present on the same level of existence.
Objects create more connections than we can imagine, although they are inanimate, we cannot exist without them, for they were here before us.
The birthday cake brings people together at the party, someone had to buy it from a bakery, which was made by someone else, who retrieved the resources from another person which was purchased from the manufacturer, who received it from the farm and poultry.
Without the cake, do you have any direct connetions to a farm?
every network has agents and every agent has its own network with in itself with its own sub-agents which can be further broken down into its own networks and so on and so forth.
You are a agent, but you have your own network within yourself, the circulatory system, nervous system, digestive system etc, which all have individual organs which can be further broken down into a network of cell, in which the cells are now agents.
The Bcake is an agent at a party but it is its own network comprised of flour, milk, frosting, candles, sugar, baking soda etc. the sugar can be further broken down in a network of carbon, hydrogen and oxygen, and lastly broken down into these subatomic levels.
This applies to every agent and network which is what makes us all the same, human or non-human everything is nothing but a host of atoms.
Objets et communication
Betti Marenko, Objects-relics and their effects: for a neo-animist paradigm
Notities en citaten
Turnupstuffer
‘What are we going to do now?’ asked Tommy.
‘I don’t know what you’re thinking of doing,’ said Pippi, ‘but as
for me, I’m not one who can take things easy. I happen to be a
turnupstuffer, so ofcourse I never have a free moment.’
‘What did you say you were?’ asked Annika.
‘A turnupstuffer.’
‘What is that?’ asked Tommy.
‘Somebody who finds the stuff that turns up if only you look, of
course. What else would it be?’ said Pippi, sweeping together all
the flour on the floor into a little pile. ‘The whole world is filled
with things that are just waiting for someone to come along and
find them, and that’s just what a turnupstuffer does.’
“What sort of things?’ asked Annika.
‘Oh, all sorts,’ said Pippi. ‘Gold nuggets and ostrich feathers and dead mice and rubber bands and tiny little grouse, and that kind of thing.’
Pippi Longstocking
-
Lindgren
The word object come from the Latin ob-jectum, literally “that which is thrown in front of me” where that me is taken to be the subject (latin sub-jectum). Object is therefore something presented to the senses.
“Through objects we understand ourselves better; they give us the elements for a cartography of our own mutable identity. However, this relationship is never neutral. It instigates passions, desires, and obsessions.”
“It can describe eccentric orbits. It provokes, it flares, it coagulates affects, all the while carving paths of identity. This has not merely to do with aspiration or status. On the contrary, there is a sacramental aspect in our relationship with objects, a cult aspect even, that cannot be reduced to a mere matter of status. The constant dialogue with the objects in our life can often be compulsive, frantic and irrational, bringing us elation and comfort, as well as manifesting our obsessions and fixations. Ultimately, objects create behaviours.”
“In becoming commodities objects become also autonomous. They literally take over our desires.” Walter Benjamin writes about the phantasmagoria of ‘things’ that traps human desire in a vertiginous spiralling dance with no end precisely because it hides the true origins of goods. A consumer item “becomes a magical object, insofar as the labor stored up in it comes to seem supernatural and sacred at the very moment when it can no longer be recognized as labor.”(Benjamin 1999:669).
“However, there is another way of understanding the animation that takes over objects, one that has to do with the anthropological notion of animism and that suggests that objects (and plants, and animals...) are imbued with life, with a soul, with an anima. Could it be said that animism is the specular face of fetishism? Animism is probably one of the oldest and most widespread explanations of how the world works. As a conceptual paradigm, it has remarkable appeal. What if all the objects that surround us were to possess intelligence, a memory, maybe even a conscious will? What if they were able to affect us, to interact with us? What if they had agency? Clearly, this borders on Action Network Theory (ANT) territory.
[Non human souls]^
Objecten zijn er nooit zomaar. Objecten kijken naar ons. De antropoloog Franco La Cecla, een scherp waarnemer van de vloeiende verhalen die in alledaagse objecten besloten liggen, schrijft dat hoe meer objecten zich vermenigvuldigen, hoe meer onze cultuur doet alsof ze dood zijn, door "een vreemde metafysica van neutraliteit en van het niet werkzaam zijn van dingen te belijden die ze 'materialisme' noemt" (La Cecla 1998:42). Hij definieert materialisme als de "angstige voorzorg voor de gevaren van een wereld waarin objecten "enkelvoudig" kunnen zijn, dus bezield" (ibid.). Het is alsof zelfs serialiteit niet helemaal, hoe hard het ook probeert, kan voorkomen dat objecten hun ziel uitdrukken.
Branzi: “In Italy household objects, tools and interior design elements are co-protagonists of a bigger story, of superior events linked to culture, anthropology, religion and politics, to the point that our design is a fundamental part of the Italian history.
Het Theatre of Animism brengt de notie van het huis als podium (waar objecten als acteurs in interactie zijn met mensen en met andere objecten) samen met het idee dat objecten onze levende gesprekspartners zijn. Huishoudelijke objecten zijn verwant aan "huisdieren" die de bewoners kunnen beschermen tegen boze geesten en boosdoeners. Ze zijn ontvangers van genegenheid, metgezellen, bewaarplaatsen van herinneringen en emoties. Kortom, ze zijn gelijkwaardig. Of, om Bruno Latour en zijn ANT-terminologie te gebruiken, "non living agencies".
…Dit zijn objecten die optreden als onze gesprekspartners en macht uitoefenen op onze affectieve sfeer. Het zijn objecten die getuige zijn geweest van buitengewone historische momenten en die tot in het oneindige worden opgeroepen om daarover te vertellen (bijvoorbeeld de wrakstukken van het World Trade Centre of stukken van de Berlijnse muur). Het zijn voorwerpen waarin we behoeften, verlangens, emoties en hoop op een betere toekomst gieten (bijvoorbeeld donoreieren of anti-rimpelserums).
'Het zijn voorwerpen waaraan we speciale thaumaturgische krachten toekennen (bijvoorbeeld heilige relikwieën van heiligen of hun hedendaagse equivalent, de groteske kunstzinnigheid van Orlans lichaamssappen die te koop zijn). Uiteindelijk zijn dit objecten die worden opgeroepen om op te treden als evenementen. In cultureel opzicht geloven wij in hun vermogen om de kwaliteiten en affecten van hun eigenaars over te nemen; om een symbolische betekenis te krijgen die grenst aan het hysterische13; om gelaagd te zijn met lagen van op het geheugen gebaseerde connotaties. Verschillende categorieën lichaamsresten (volledige skeletten, schedels, botten, tanden, haar, huid, enz.) komen terug als voorwerpen die een sociaal leven leiden, vol religieuze, culturele, politieke, wetenschappelijke en esthetische betekenissen. Als deze "objecten" door hun liminale status een aangrijpende betekenis krijgen voor elke reflectie over de dood (en dus over het leven zelf), dan is het ook waar dat zij bijzonder geschikt zijn om het proces te begrijpen waardoor sommige objecten doordrongen raken van een emotionele betekenis en zo fungeren als triggers voor processen van vorming van subjectiviteit.'
Overige bronnen
https://lubar.medium.com/cabinets-of-curiosity-a134f65c115a
https://zorg.burokersten.com/2018/05/05/dit-kan-jou-ook-overkomen/
https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/verzamelen-als-ziekte.htm
https://www.debestewoorden.nl/about/hebben-is-houden/extreme-verzamelaars/
https://npokennis.nl/longread/7660/waarom-verzamelen-mensen
https://www.abc.net.au/news/2017-04-20/confessions-of-a-secret-hoarder/8445072
https://psmag.com/social-justice/hoarding-science-55196
https://www.loveproperty.com/gallerylist/93289/abandoned-hoarder-houses-that-are-full-to-the-brim
https://www.marketingfacts.nl/berichten/motivaties-achter-verzamel-en-hoardgedrag/
https://www.nemokennislink.nl/publicaties/verslaafd-aan-troep/
“Ik zeg wél vaak: ‘Word je er blij van?’ Iedere persoon vraagt om een andere aanpak. “Het kan helpen als ik ze confronteer met een foto van hun eigen woonkamer. Of als we een goede bestemming zoeken voor hun spullen. Spullen met emotionele waarde kunnen op de foto, in een nostalgiedoos of we maken een wandkleed van de kledingstukken van een overleden persoon.”
https://edition.cnn.com/travel/article/dutch-windows/index.html
