Ik toon mijn verzameling van notities. Ik heb tijdens het verloop van het onderzoek allemaal notities gemaakt als ik iets tegen kwam dat me inspireerde. Het is voor mij een manier om te archiveren wat ik dacht tijdens het lezen van een boek, of tijdens een gesprek of gewoon een gedachte die in mij opkomt. Ik noem het mijn “spinselboekjes.” Ik vind interessant om mijn notities te traceren en dat dan in mijn logbook te zetten. Het is een wisselwerking tussen traceren en archiveren. Ik stel daarom dat mijn manier van onderzoek een meervoudig manier is in zijn niet lineaire aard.
Art for our sake School arts classes matter more than ever - but not for the reasons you think By Ellen Winner and Lois Hetland | September 2, 2007
“De vrije verbeelding, tot ieders beschikking, vergroot onze wereld, laat nieuwe mogelijkheden zien. Beeldende kunstenaars, experts in verbeelding, motiveren ons die vrijheid te gebruiken…. Sta even stil bij dit morele vraagstuk. Stel je het voor. Je bent een kunstenaar.” (Zijlstra, 2020, p290)
Ik heb gekozen om de deelnemers te laten tekenen op transparant papier. Ze gaan de keuze hebben om te tekenen met zwarte houtskool of zwarte stiften, potlood etc. Ik stel de voorwaarde dat ze geen andere kleuren gebruiken omdat anders de tekeningen te druk gaan worden. Dit gaat het het voorlopig te complex maken en de groepsanalyse niet ten goede komen. Het transparant papier gaat hiervoor een slechte drager zijn.
Ik heb gekozen voor transparant papier om dat je dan met de collage het papier kan laten overlappen en zo gemakkelijk verschillende tekeningen kan laten aansluiten. Niet iedereen gaat exact dezelfde compositie maken. Als ik de tekeningen dan op elkaar leg, zie je de lijnen op elkaar komen.
(Ik heb uiteindelijk tijdens de eerste workshop gekozen om de deelnemers collages te laten maken, in plaats van alle tekeningen op elkaar te leggen)
Ik ga de workshop filmen met geluid. Ik zorg ervoor dat ik zeker laat weten dat dit niet publiek word. Dat dit is voor mijn eigen geheugen.
Ik had het idee om een online tool te ontwikkelen waarin ik meerdere mensen kon vragen om hun tekening te uploaden. Het probleem hiermee was dat ik zelf niet aanwezig zou zijn tijdens het proces. Ik heb daarom besloten om dit niet te doen. De dialoog zou dan er niet zijn of een andere vorm hebben. Dit is een ander soort onderzoek. Iets waarmee ik in de toekomst wel zou willen experimenteren. Maar hier baken ik mijn onderzoek af.
Benodigdheden
- Spiegels grote en kliene spiegele
- transparanten papieren A4 tot A1
- Stiften, potloden, kleurpotloden slijpers gommen.
- Grote tafels en stoelen
- Lichtback?
“Each of these habits clearly has a role in life and learning, but we were particularly struck by the potentially broad value of four other kinds of thinking being taught in the art classes we documented: observing, envisioning, innovating through exploration, and reflective self-evaluation. Though far more difficult to quantify on a test than reading comprehension or math computation, each has a high value as a learning tool, both in school and elsewhere in life.”( Ellen Winnen, Lois Hetland, 2007)
Ik had het idee om het groepszelfportret te maken alleen aan de hand van de deelnemers hun gelaat. Ik heb besloten om dit niet te doen, omdat ik denk dat de deelnemers te hard zich gaan concentreren om het goed te willen doen. Ik denk dat er een hoge druk ligt om je gezicht te tekenen, omdat je je eigen gezicht heel goed kent. Ik denk dat dit negatieve gevolgen gaat hebben voor het experiment. De ervaring en het proces is voor mij prioritair, niet de uitkomst. Het alleen tekenenen van de deelnemers hun gelaat gaat volgens mij de deelnemers niet uit hun comfort halen. Daarom heb ik besloten om hun hele lichaam te laten tekenen.
Leeswijzer
Het deel “Drawing Board” moet je bezien als een verzameling van ideeën en data. Het is een verzameling van schetsen om mijn methode te ontwikkelen. Je heb een praktische kant en een inhoudelijke kant. Met de praktische kant bedoen ik bijvoorbeeld: Welk materiaal ik gebruik. Aan de inhoudelijke kant zul je een verzameling van vragen gedachten zien. Onder de “Drawing Board” zul je merken dat ik mijn kunstenaarschap geprobeerd te visualiseren. Bezie deze blok als een fundament voor deze workshop. Je zult merken dat het deel “meervoudigheid” overlapt met de blok” de rol van mijn kunstenaarschap.”
Daarna heb je het deel waar het uiteindelijke ontwerp van het experiment in staat. Dit heb ik onderverdeeld in twee delen. De voorbereiding van het experiment zelf. En hoe ik deze achteraf zal analyseren en op reflecteren.
De uiteindelijke Analyse en Reflectie is op een volgende pagina. Je kan de link vinden als je de pijlen naar rechts volgt. Je kan ook navigeren via de “table of content.
Nita Halman 19/11/22
Dit was meer een gesprek over hoe ik de methode zou ontwikkelen, ze stelde me de volgende vragen. In welke volgorde dat ik de deelnemers hun lichaam zou laten tekenen? Ik heb daardoor besloten dat ik ze met de voeten zou laten beginnen het is zo minder confronterend dan dat ze met hun gezicht zou moeten beginnen. Maar hopelijk geeft het ook een bepaalde opbouw van de workshop dat ze meer comfortabel zullen zijn tijdens het proces. Ik wou eerst geen film en geluidsopname doen voor het proces, omdat ik dacht dat het hun te veel ging afleiden. Maar Nita heeft me toch overtuigd om dit wel te doen.
Common Ground. Practice, Philosophy and Ethics of Research. (2019, 16 november). Falk Hübner. https://hubnerfalk.com/commonground/
rechter hand?
Dominant hand? Zie je dat? Hoe?Wat zijn de karaktrisitieken?
Litekens? botten? Wat valt jou op?
rechter arm
Dominante arm? of niet dominante arm? Hoe zie je dat? Wat vind je mooi aan je arm? Wat vind je lelijk?
ambidexter
Data/information/knowledge
Deelnemers zijn 18 plus. De deelnemers hebben een bepaalde vaardigheid in tekenen. Ze volgen teken en schilderkunst in het deeltijds kunstonderwijs.
Lucero, J. C., & Lewis, T. E. (2018). Wallowing in Weird Passions: A Conversation on Art, Collecting, and Studying with Jorge Lucero and Tyson E. Lewis. Visual arts research, 44(1), 76–88. https://doi.org/10.5406/visuartsrese.44.1.0076
“To me, this is really what studying is all about: dwelling in the slow rhythm of a collection, finding allegorical connections that never end. “(2018, Lucero & E. Lewis)
De praktijk van Beeldende kunst is voor mij het verzamelen van beelden. De kunstenaar zet die beelden in een andere context met als doel om een soort van verhaal te vertellen. Het uit context geplaatste beeld is hopelijk vatbaar voor meerdere perspectieven. De beschouwer van dat beeld heeft de mogelijkheid om zich te verhouden tot dat verwrongen beeld. De kunstenaar reflecteert op zijn omgeving door te communiceren met zijn kunstwerken. De beschouwer reflecteert op de reflectie van de kunstenaar. De beschouwing en de observatie zijn daarom twee aparte fenomenen die voor mij van groot belang zijn om te onderscheiden als kunstenaar. Het is een proces van introspectie van de kunstenaar naar een vorm van zelfreflectie van de beschouwer. Dat proces mag en kan poëtisch zijn.
“How is it that the everyday making of things grows into that form of making which is genuinely artistic? How is it that our everyday enjoyment of scenes and situations develops into the peculiar satisfaction that attends the experience wich is emphatically esthetic?”(Dewey, 2005, p11)
Dewey, J. (2005). the live creature. (red) Art as Experience.. ( pp. 11)New York, verenigde staten: Penguin
Torso?
Wat maakt jou lichaam jou lichaam? Focus op je kledij je schouders? Waarom draag jij de kledij die je draagt? Wat laat je zien wat laat je niet zien?
De torso kan heel intiem zijn voor bepaalde personen
Benen?
Wat maakt jou benen die van jou?
Wat zijn de karaktristieken van jou benen? Draag je bepaalde kledij die jij jij maken?
hoofd?
Wat zijn Karaktristieken die jij vind die jou identificeren?
Neus? sproet? arm? liteken? haar? bril?
Linker arm
Dominante arm? of niet dominante arm? Hoe zie je dat? Wat vind je mooi aan je arm? Wat vind je lelijk?
ambidexter
linker hand ?Dominant hand? Zie je dat? Hoe?Wat zijn de karaktrisitieken?
Litekens? botten? Wat valt jou op?
Jos van Est
Research day 19/11/22
Dit was een heel belangrijk gesprek voor mij. Ik was aan het worstelen met waarom ik mijn onderzoek deed. Waarom doe ik dit onderzoek als kunstenaar? Ik kon moeilijk mijn onderzoek verwoorden. Maar toen vroeg Jos aan mij om meer te vertellen over mezelf en mijn kunstenaarschap. Ik vertelde over mijn werk en dat kon wel vertellen. Door dat gesprek kwam ik tot de conclusie dat mijn werkwijze en kijkwijze niet zo verschillend was met hoe ik te werk aan het gaan was met mijn onderzoek. Ik kijk in mijn eigen werk naar micro en macro en ik probeer die verhouding te verbeelden. Dit probeerde ik ook te doen in mijn onderzoek maar het grote verschil is dat ik kijk naar het individu en hoe het individu zich plaats in het geheel van een groep en zo observeer ik welke dynamiek er ontstaat.
MOTIVATIE
Mijn motivatie om meervoudigheid te onderzoeken komt uit de persoonlijke drang. Ik ben zelf eenzijdig opgevoed. Ik voelde dat in mijn directe omgeving zelden creativiteit werd erkent. In mijn vroegere school carrière werd het bezien als iets tweederangs. Het is een “softskill” (wat een verschrikkelijk woord is dat) dat je goed kan bv.tekenen. Het levert niets op. Zelfs als ik afgestudeerd was als Beeldende kunstenaar was er veel onbegrip voor creativiteit. Ook tijdens mijn bachelor was er maar één manier van creativiteit namelijk de juiste creativiteit. De visie van de school of de docent.
Ik vind dat creativiteit van aard meervoudig moet kunnen zijn. Zeker in kunstonderwijs. Het is wat creativiteit creatief maakt. Een kunstenaar moet kunnen spelen met perceptie en positie. Maar dat is niet altijd meetbaar binnen in een systeem omdat de kunstenaar het systeem zelf heeft ontworpen. Ik hoop met dit onderzoek de relevantie van meervoudigheid in kunstonderwijs, maar ook in mijn eigen kunstpraktijk zichtbaar te maken.
Ik heb gekozen voor meervoudigheid, omdat ik als Beeldende kunstenaar vind dat het woord tactieler aanvoelt. Ik associeer meervoudig met ontplooing. Dit past bij het materiaal dat ik ga gebruiken voor mijn workshop
De meervoudigheid van betekenissen zorgen er voor dat er mogelijkheid is om in dialoog te staan met elkaar zonder vooroordelen. Meervoudigheid benoemen is geen beperking maar een verrijking voor kunsteducatie
"De Verbeelding verruimt en verdiept met behulp van symbolen onze zintuigelijke werkelijkheid en verlevendigt haar met inhoud voorbij de grenzen van we strikt genomen kunnen waarnemen. Ze geeft houvast zonder ons vast te zetten."(Zijlstra, 2020, p188)
Voor mij betekent dit dat waarneming niet altijd objectief/ meetbaar moet zijn. Er is geen nulpunt. De verbeelding geeft ons ruimte om waarneming te vervormen en buiten een meetbare context te plaatsen. Voor mij is dit een vorm van meervoudigheid te laten zijn. Iets waar ik probeer rekening mee te houden als kunst Educator.
imagination
Hoe is die verhouding tussen het detail en de grotere omgeving? Hoe verbeeld ik me het detail vanuit de grotere context?
De kunstenaars is een verzamelaar
in dit onderzoek is de reflectie verbeelding van de groep.
De wederzijdse verijking van de allegorist
De begeleider
De onparteidige maker
Is de reflectie het beeld/kunstwerk?
Is het Kunstwerk de reflectie van mij of de groep?
Is het beeld voldoende als reflectie?
Ik hoop dat door dit onderzoek kunstenaarsdocenten zich meer bewust worden van het belang van hun kunstenaarschap. Doceren kan volgens mij ook op een beeldende artistieke manier. Ik wil laten zien (door die verschillende beelden te laten maken) dat lesgeven en kunst maken een samenwerking moet zijn. Hoe authentieker hoe beter. Door dus een kunstwerk te laten maken door de verschillende groepen en zo de meervoudigheid van die groepen in beeld te brengen, wil ik een oproep doen om de meervoudigheid te omarmen van de verschillende beeldtaal. Ik hoop dat dit voor zowel de groepen, de instituties, de docenten, kunstenaars en mezelf een verrijking kan zijn op gebied van hun kunstenaarschap, hun docentschap of hun opdracht binnen de institutie. Dat het moed geeft om kunst authentiek over te brengen in de toekomst of in hun huidige opdracht of als kunstenaar. Hopelijk creëer ik meer mogelijkheden daarvoor om dit soort van research te doen.
Een groeps zelfportret. Waarin de karaktristieken van elk individue zichtbaar word en ook weer niet. Doet de groep aan zelfreflectie als groep? Of doen de deelnemers aan zelfreflectie als individue? Zijn wel werkelijke zo verschillende? Wat missen we?
Uit die verschillendheid zich?
Is het mogelijk dat meervoudigheid in zo'n project manifesteerd?
Ik wil dat in de methode ruimte is voor creativiteit in zowel de beelden als de communicatie over die beelden.
Een Methode dat zichzelf uitdaagt!!
Ik bedoel hiermee dat ik een methode ontwikkelt dat het mogelijk maakt om variaties op deze methode te maken. Net zoals er variaties op een kunstwerk kunnen gemaakt worden.
Doelgroep
Ik heb gekozen om dit te doen met student van het Deeltijds Kunstonderwijs is België. Dit is volwassen onderwijs. Ik heb voor deze doelgroep gekozen omdat deze personen 18plus zijn en voor het grote deel 50 plus. Ik vind dit een interessant doelgroep is omdat deze mensen ten eerste een carrière achter de rug hebben en ten tweede hebben ze een verschillende achtergronden. Het zijn dus niet studenten die kunstenaar willen worden. Het zijn vaak hobby’s en passies. Het zijn mensen die van verschillende hoeken komen en verschillende soorten levens lijden. Ze kiezen daarbij om een creatieve studie te volgen om hun leven te verrijken. Het lijkt me daardoor interessant om met deze doelgroep te werken en proberen meervoudigheid van die groep te visualiseren.
Is dit een experiment?
Waar ga ik op letten?
Hoe onderhandelen ze met elkaar?
Hoe divers is de groep op het eerste zicht?
Zijn ze enthousiast?
Doelpubliek
Volwassenen die kiezen om kunstonderswijs te volgen
Dialoog gebaseerd Kunstonderwijs.
Waar zit de connectie met cocreatie?
Zolang we in de wetenschap elkaar aanpraten dat er een perfecte controle is, voelt het aan als problematisch dat ik geen controle heb en dat mijn observatie subjectief is.
Het is geen empirisch onderzoek. Het is een artistiek onderzoek.
De enige manier om met het materiaal aan de slag te gaan, was door bewust een positie in te nemen. En dat heb ik gedaan door eerst naar de groep, de dynamiek, en het gesprek te kijken en van daaruit naar het beeld, omdat ik wist omdat ik de workshop gaf dat ik niet zuiver naar het beeld zou hebben kunnen kijken.
Gesprek Externe Expert Maurice Specht
Het is niet alleen de techniek die telt. Het gaat om de connectie. De techniek zal meer waarde hebben achteraf als ze connectie kunnen maken met elkaar door middel van hun verbeelding.(hier bedoel ik letterlijk wat de student letterlijk maakt). Dat is intuitie scherper maken. Het probleem is dat dat niet meetbaar is, maar alleen zichtbaar is, als je in dialoog gaat met de student. Een Beeld is maar een beeld. Het gesprek over het beeld is een connectie.
Maar hoe laat je mensen in hun eigenwaarde als je vanuit een beoordelende rol praat.
Wat kunnen ze van elkaar leren?
Ik was voor een kunstwerk een blok epoxy aan het schuren. Naarmate ik verder en verder schuurde worden de imperfecties van de blok zichtbaar. Als ik met dit materiaal bezig ben, begrijp ik het materiaal beter en beter. Het normaal heldere materiaal word troebel, ik kan niet zien waar ik mee bezig ben. Door enkel en alleen de troebelheid te poetsen krijg je terug een beeld van je proces. En dan worden de imperfectie van de epoxy duidelijk.
Tijdens dit proces dacht ik na over de connectie die je met je materiaal hebt. En wat de gelijkenis is met de connectie met je medemens. Die imperfectie en troebelheid is wat ons mens maakt. Als ik constant de troebelheid van de mens wil wegvagen geraak ik niet verder met het werk. Als ik het niet doe heb ik geen oog voor de imperfecties. Het is laag na laag een ritme zoeken hoe je met je materiaal en medemens omgaat. Niet snel, niet te traag.
“Contrast of lack and fulness, of struggle and achievment, of adjustment after consummated irregularity, form the drama in which action, feeling, and meaning ar one. The outcome is balance and couterbalance.“
P15 John Dewey, Art as experience.
De erkenning van de gelaagdheid van onze medemens maakt het erkennen van meervoudigheid mogelijk. Het grote verschil is dat epoxy alleen maar epoxy is. Het is een enkelvoudig materiaal. Het is alleen maar de associaties die ik maakte tijdens het werken ermee die persoonlijkheid geven aan die blok epoxy. Onze naasten zijn bij wijze van spreken materialen die ook associaties maken met hun omgeving. Het zijn meervoudige materialen waarmee ik een connectie wil maken en hopelijk andersom. De wisselwerking tussen de enkelvoudige perceptie die we zouden hebben van de ander en de meervoudige gelaagdheid die er volgens mij werkelijk is, vind ik fascinerend als kunstenaar. Het is iets wat me bezighoud en motiveert om een connectie te maken met de ander.
connection
Kan iemand met dat verhaal zich verhouden? Zijn er gelijkenissen en verschillen in hun perceptie?
Variatie in verbeelding
Inlevingsvermogen stimuleren
Educatief belang van inclusie veiligheid en open dialoog
maar als kunstenaar welke beelden als colectief
introspectie zelfrelfectie als groep
polyphonie
De potentie van inclusie/veiligheid in een diverse complexe wereld.
Persoonlijk als kunstenaar interresant
Maatschappelijk heel relevant
mogelijkheid in plaats van limiet
Duurzaamheid
Het balang van meervoudigheid in Kunsteducatie
Maarten
"not to equilize but to resonate"
De gemakkelijke weg om een maatschappij waar iedereen gelijk is, is om het uniform te maken. Iederen naar een bepaalde norm te vormen.
Willen we dit echt?
Wat laat dit toe? niet veel denk ik
Wie beslist dit?
Is er dan nog ruimte voor schoonheid en vernieuwing?
Voor mij zit het estetische in de andersheid van de ander.
Een oog voor andersheid ontwikkelen past direct in het kunseducatieve veld.
De complexiteit zit in de meerstemmigheid die, als de voorwaarde goed zijn, in een dialoog kan plaatsvinden
Wat wil ik dat het betekent voor de deelnemers?
Ik wil proberen om de deelnemers in een nieuwe context buiten de institutie van een school te plaatsen. Ik wil ze bezien als co-creatieve kunstenaars bezien. Niet als studenten. Elks met hun eigen horizon.
De ideeen generatie is cocreatie, maar ik maak mijn beelden altijd alleen.
Wat er nu anders is, is dat ik samen beeld ga maken.
Externe Expert
Maurice Specht. 21/03/23
Dit was voor mij een heel waardevol gesprek. Ik wou hem als externe expert omdat hij veel ervaring heeft met beeldende kunstenaars maar ook tegelijkertijd met educatie. Hij heeft daarbij ook een filosofische achtergrond. Ik vond dit een goede match. Ik had toen mijn workshops gedaan. Maar ik had nog geen idee op welke manier ik een analyse en reflectie zou maken. Ik wou eerst de voorwaarden en wijze op voorhand bepalen en dan pas de beelden gaan bekijken.
Hij kon heel goed duiden naar waar ik toe wou in mijn onderzoek. Ik merkte weeral dat Auto-Etnografie nog meer een rol speelt in de analyse en reflectie. En dat dit een groot belang heeft in dit deel van mijn onderzoek, omdat ik niet vanuit een objectieve blik kan analyseren. Er is neen nulpunt.
Hij heeft me geholpen om een kader op te stellen voor mijn analyse en reflectie van mijn onderzoek, zonder dat ik het gevoel had dat ik gestuurd werd.
Hij stelde voor om ook een analyse te doen vanuit de beelden die ontstaan zijn tijdens de workshop. Om me daar in uit te dagen.
De enige manier om met het materiaal aan de slag te gaan, was door bewust een positie in te nemen. En dat heb ik gedaan door eerst naar de groep, de dynamiek, en het gesprek te kijken en van daaruit naar het beeld, omdat ik wist omdat ik de workshop gaf dat ik niet zuiver naar het beeld zou hebben kunnen kijken.
Mail naar Deeltijds Kunstonderwijs
Beste
Mijn naam is Maarten Dillen. Ik studeer de master kunsteducatie aan de Fontys hoge school in Tilburg, daarbij ben ik ook Beeldend Kunstenaar.
Voor mijn meesterproef doe ik artistiek onderzoek naar meervoudigheid en hoe dat zich voordoet in verschillende soorten kunstonderwijs. Ik richt me nu voornamelijk om het beeldend kunstonderwijs.
Ik wil dit onderzoeken voeren door middel van een workshop te doen met de leerlingen beeld van jullie school. Dat mag alle disciplines van beeld zijn van elk niveau. Het gaat niet om een mooi resultaat te krijgen, maar het gaat over het proces. De enige voorwaarde is dat de leerlingen 18 plus zijn.
De workshop zal een co creatief project zijn. Ik wil namelijk een zelfportret van de groep maken samen met de groep in kwestie. Ik heb hiervoor een methode bedacht en deze zou ik graag met de groep testen. Nadat het co creatief beeld is gemaakt wil ik graag een gezamenlijke analyse doen. Dit doe ik door een gesprek dat ik leid te voeren met de groep. Ik denk dat dit enorm leerijk en inspirerend kan zijn voor de leerlingen die willen deelnemen.
Ik zal ook het gesprek willen opnemen voor mijn onderzoek. Ik hecht veel belang aan de privacy van de leerlingen. De opnames zullen nooit letterlijk publiek worden getoond. Tenzij ik toestemming heb van de leerling in kwestie. Ook zal ik niet de echte namen gebruiken van de leerlingen. Tenzij ze dat willen en me daarvoor toestemming geven. Ik zal ook een kwalitatieve foto nemen van het resultaat. Als jullie een foto willen voor op jullie website of social media kunnen jullie deze altijd krijgen.
Daarbij vind ik het belangrijk dat de leerlingen zich veilig voelen tijdens de workshop. Ik zal dit aan het begin van de workshop nog zeker is herhalen. De leerlingen mogen altijd stoppen als ze zich onveilig voelen.
De workshop zal twee uur zijn. Het is eventueel mogelijk om dit te verwerken in een les waarnemingstekenen of modeltekenen.
Is het mogelijk om deze workshop met jullie leerlingen te doen? Wanneer zou dit voor jullie kunnen?
Ik hoop dat ik met jullie deze samenwerking kan aangaan. Ik kijk hier heel erg naar uit. Als jullie nog vragen hebben kunnen jullie mij altijd contacteren via dit mail adres. Ik kan daarbij ook naar jullie school komen om dit te bespreken.
Met vriendelijke groeten
Maarten Dillen
Als je een collectief oraganiseerd waar de basis van denken vanuit het individue alleen maar moet komen, is er een gevaar dat je je artistieke principes op de ander forceert.
Kan je dan nog zeggen dat het artistiek is als je een connectie wilt maken?
Je sluit als collectief veel dingen uit. Je bouwt alleen vanuit een identiteit en niet vanuit de connectie die je kan maken met het artistieke.
De verschillende levels van observaties maken, zijn belangrijk om te herkennen tijdens de workshop.
Je hebt de geleefde observaties. De observatie die je doet als je er bent.
“Ik observeer en ik stuur.”
Je hebt de verbindende observaties
Je gaat in gesprek, door observaties te delen.
“De observatie word wederkerig.
De individuele observatie.
Je analyseer jezelf tegenover het beeld achteraf, Wat heb je niet gezien? Kun je een blinde vlek ontdekken?
De gereconstrueerde observatie
De gemaakte beelden worden een nieuw kunstwerk. De gereconstrueerde observatie heeft als doel om te communiceren over hoe het proces van de geleefde observatie naar de verbindende en naar de individuele observatie is verlopen.
Research day 12/10/23
21/01/23 Tobias Frenssen
Dit was een heel waardevol gesprek voor mij. Het ging erover hoe ik dat auto etnografische kan omarmen. Het ging over hoe ik als kunstenaar kan inspireren met mijn onderzoek, door mijn authenticiteit te omarmen. Dat ik het intuïtieve mag omarmen, zolang ik het kan beschrijven en eventueel traceren van waar ik kom. Dit doe ik aan de hand van mijn schriftjes. Ik kwam tot de conclusie dat de aard van mijn onderzoek organisch is. Dus de enige manier dat ik kan vastleggen wat mijn proces is, is het terug te traceren van wat ik gedacht en gedaan heb. En niet de momentopname vast te leggen. Ik had er tot nu niet aan gedacht om mijn onderzoek te bezien als een relationeel zelfonderzoek. Een Auto etnografie. Ik was tot nu toe te veel bezig hoe ik mijn onderzoek visueel kan ontwerpen, maar het is ook goed om af en toe de ruwe data te tonen. In mijn geval zijn dat mijn schriftjes.
“…the artistic mode permeates the whole process. As a consequence, the actual differences between artistic and non-artistic ways of researching mean that they exist as much more of a continuum than two categorical and incompatible spheres.”(2018, Julian Klein)
Ik wil mijn manier van kijken in mijn praktijk vertalen naar een cocreatie
Leerlngen stimuleren om in plaats van individueel te denken, samen te denken.
De potentie van veiligheid en inclusie in onze diverse complexe wereld aantonen in één beeld. Daarom wil ik proberen de meervoudigheid verbeelden van één groep.
Geprek met Gus Gowland 15/10/22
Gus heeft me meer bevraagd over waarom ik meervoudigheid gekozen heb als onderwerp.
Ik kwam op de verschillende onderwerpen die meervoudigheid aan raakt. Het was vooral voor mij een bevestiging dat ik wel iets op het spoor ben. Er was heel veel interesse in mijn onderwerp.
We hebben het daarnaast ook gehad over de groepen waar ik mijn methode ga op toepassen.
Ik wil niet de verheerlijking van de lichaamsdelen tonen in een portret. Hij stelde ook voor dat ik goed moet nadenken over wat de skill level van de participanten zou kunnen zijn. Dat ik rekening moet houden met de visies van de kunstenaars in wording dat die daar hun eigen visie gaan op plakken.
Met de analyse kan dit heel interessant zijn om dit te bevragen.
Meervoudigheid is meervoudig omdat het meerdere denkwijze viert, maar een denkwijze is lineair niet?
Ik vind het belangrijk om goed na te denken als kunstenaar over de educatieve waarde van je werk.
Introspectie maar OOK connectie zijn belanrijke aspecten van een kunstenaarschap.
Ik wil een gedachtenpatroon aanbrengen, niet een werkwijze.
Het gevaar in een werkwijze over te brengen is dat de kunstenaar gaat spiegelen.
Een gedachtepatroon of denkwijze creeert zelfreflectie, maar ook connectie.
- introductie van mezelf voor veilig gevoel te geven 5 min
- associaties bij meervoudigheid? En korte voorstelling van de deelnemers. 10 min
- Voorbeelden door portretten van kunstenaars te laten zijn tijdens het maken van de workshop.
- uitleg opdracht 5 min
- voeten tekenen 20 min
- benen tekenen 20 min
- torso tekenen 20 min
- rechter arm tekenen 10 min
- rechter hand tekenen 10 min
- linker arm tekenen 10 min
- linker hand tekenen 10 min
- gezicht tekenen 20 min
- samen met de groep het groepsportret samenstellen onder mijn begelieideing 20 min
- Reflectie door middel van dialoog? Wat zijn wij?
- Afsluiting workshop, vragen of ze het leuk vonden? 10 min
Studenten hun zintuigen laten gebruiken om goed te laten kijken naar hun eigen lichaam. Verbeelden vanuit introspectie. Daarna vanuit die introspectie in dialoog te gaan met de medestudent over verschillen en gelijkenissen en hun positie in de groep.
Gebaseerd op een Casus uit het boek “Dialogue based teaching p100”
Self-Representation - The common thread The J.F. Museum (primary school)
Dit voorbeeld heeft me geholpen om mijn methode praktisch te concretiseren. Dit heeft geholpen om mijn “les” the communiceren naar de academie. Want als ik gewoon zou zeggen dat ik een kunstwerk wou maken, had de verantwoordelijke het niet begrepen. Het was ook een goede houvast om mijn workshop te geven. Het grote verschil met mijn casus is dat ik dit ook gebruik om een co- creatief kunstwerk te maken. De doelgroep is ook anders maar ik vind dit zeker toepasbaar op het volwassen onderwijs.
Ik heb ook gezegd dat ik als kunstenaar mee doe met het project. Dat is ook een groot verschil. Ik geef de workshop maar ik ben ook tegelijkertijd een deelnemer. Dus mijn positie zal fluctueren. De vraag is hoe zal mijn positie fluctueren?
Studenten laten ervaren hoe ze zich zelf verbeelden tegenover hoe de ander hun eigen verbeeld. Ze laten van elkaar leren door zich af te vragen wat de verschillen en gelijkenissen zijn. Van de groep en zichzelf een meer genuanceerd beeld hebben. Ze leren om uit meerdere standpunten met elkaar in dialoog te laten staan en daar ook de schoonheid van te appreciëren.
De voorwaarde is dat er vertrouwen en veiligheid is voor een goede dialoog. De ervaring van het maakproces is het belangrijkst , niet het resultaat. Dit moet ik ook duidelijk communiceren.
ANALYSE EN REFLECTIE
Ik wil hier op reflecteren vanuit een subjectieve blik. Er is geen nulpunt waar ik vanuit kan observeren, omdat dit niet een empirisch onderzoek is. Dit is een artistiek onderzoek. Sterker nog het is een auto etnografisch onderzoek. Wat is mijn positie en de positie van de ander? Wat gebeurt er in dat discour?
Hoe ben ik te werk gegaan tijdens de analyses en reflecties van de workshops?
Tijdens de workshop/experiment heb ik een opname gemaakt. Video en geluid. Dit ga ik analyseren en ik ga proberen antwoorden te vinden op de onderste vragen.
Er zijn ook tekeningen gemaakt door de deelnemers van de workshop. Ik doe ook een persoonlijke reflectie op deze tekeningen. De tekeningen zijn ook aanwezig terwijl ik de video’s bekijk. Dit heeft voor mij een meerwaarde tijdens de analyse.
Ik ga de data observeren vanuit het idee, Hoe ik schuif tussen de Educator en kunstenaar. Wanneer ben ik conceptueel aan het co-creëren? En Wanneer ben ik aan het doceren?
Door bewust tijdens de analyse te schuiven tussen verschillende posities is volgens mij de manier om met het materiaal (de opnames en de tekeningen) aan de slag te gaan. Ik doe dit op deze wijzen zodat ik kan aantonen dat mijn positie meervoudig kan zijn.
Ik zal nooit zuiver kunnen kijken naar de beelden die gemaakt zijn, omdat ik de kaders van de workshop heb ontworpen. Daarbij heb ik ook het proces tijdens de workshop ook bewust beïnvloed, omdat ik onderdeel was van de co-creatie.
Dus ik heb gekeken naar de groep en de dynamiek van de groep. Ik heb ook na het tekenen een groepsanalyse/reflectie gedaan met die groep. Daarna heb ik aan de hand van het videofragment ook nog is een observatie gedaan en daarna nog is een reflectie op de tekeningen zelf.
Welke vragen wou ik beantwoorden?
Ik vind het belangrijk om niet tijdens observatie meteen de volgende vragen te willen beantwoorden, omdat ik vind dat ik dan geen eerlijke analyse kan maken. Omdat het al een subjectieve analyse is, denk ik als ik dit zou doen dat ik op voorhand mijn observatie en analyse te veel richting ga geven. En dat ik te snel conclusie ga trekken. Daarbij verliest het dan zijn punt om drie keer het experiment te doen. Ik verlies alle bijvangst als het ware.
-
Welke ruimte is er voor het kunstenaarschap normaal gesproken in het docentschap?
-
Wat voor dynamiek is er in de groep?
-
Wat voor invloed heeft de dynamiek van de groep op mijn rol?
-
Wat betekent dat voor het ongemak of het gemak van de ander?
-
Wanneer veranderde de dynamiek van de groep?
-
Wat is er anders in de dynamiek tussen docent en student? Hoe veranderd de kunstenaar de dynamiek van de groep?
-
Wat maak ik mogelijk door het anders te organiseren?
-
Hoe helpt dat om zowel interessante kunst te maken als die meervoudigheid vorm te geven?
-
Wat sluit ik uit door het anders te organiseren?
Wat wil ik aantonen?
- Meervoudigheid moet kunnen zijn.
- Het beeld is net zo waardevol als het gesprek.
- Meerdere perspectieven zichtbaar maken zonder te egaliseren.
-
De Beelden zijn niet de voorbeelden en illustraties van mijn uitgevoerde methode. ( Ze zijn achteraf een kunstwerk)
Introductie van mezelf 5 min
Goedemiddag mijn naam is Maarten Dillen. Ik ben een master student Kunsteducatie in Fontys in Tilburg. Daarbij ben ik ook Beeldend Kunstenaar ik werk met mediums zoals fotografie, zeefdruk, installatief etc… Een beetje een Jack of all trades Master of none. Bedankt dat jullie willen meedoen aan mijn co creatief experiment. Ik doe voor mijn meesterproef onderzoek naar meervoudigheid en hoe ik dat kan visualiseren in één beeld.
associaties bij meervoudigheid? En korte voorstelling van de deelnemers. 10 min
Ik zou graag een korte introductie ronde met jullie willen doen.
Kunnen jullie je naam leeftijd en beroep zeggen?
Daarbij de eerste associatie dat jullie denken bij het woord meervoudigheid in een zin? Er zijn geen verkeerde antwoorden.
Ronde introductie
Disclaimer
Vooraleer dat ik de uitleg geef voor het experiment. Wil ik aan jullie vragen of het oke is of ik de sessie film en opneem. Deze film en geluidsfragmenten zullen nooit verspreid worden of openbaar worden gezet. Jullie anonimiteit word zeker bewaakt. Ik hecht daar zelf heel veel belang aan. Jullie namen worden ook nooit letterlijk in mijn publicatie gezet, tenzij dat ik jullie toestemming heb.
Ten tweede als jullie met iets oncomfortabel zijn hoeven jullie niet meer deel te nemen. U mag altijd he mij laten weten waarom dat dat zo is. Maar dat is geen verplichting. Jullie mogen mij altijd daar achteraf voor contacteren zodat ik daar in de toekomst mee rekening kan. houden.
De opdracht
We gaan voor de pauze een groepszelfportret maken. Maar Hoe gaan we dat nu doen?
Ik heb hier een hele hoop transparant kalkpapier. Dat is het materiaal waar we op gaan werken. Ik heb deze in stukken verdeeld en daar gaan we telkens een onderdeel van ons lichaam op tekenen. Daar zij jullie heel vrij ook in. Willen jullie symbolen gebruiken dat is helemaal goed. (Geef voorbeeld Fred Bervoets en Maria Lassing. De portretten moeten helemaal niet letterlijk zijn.
We gaan van onder naar boven. Voeten, Benen torso, rechterarm, rechterhand, linkerarm, linkerhand. Als laatste hoofd.
Jullie krijgen voor elk onderdeel een bepaalde tijd. Er is geen fout antwoord. Volg je eerste gedacht. Het gaat niet om het eindproduct, maar om het proces. Ik heb ook spiegels voor goed te kunnen kijken naar jezelf. Je moet deze niet gebruiken. Daarna nemen we een pauze om even op adem te komen.
Na de pauze gaan we samen de portretten assembleren. En gaan we er een gesprek over hebben.
Tijdens de workshop
Voeten
Wat maakt jou voeten jou voeten? Heb je bepaalde schoenen aan? Wat laat je zien? Je sokken, je tenen? Vond je dat je mooie voeten hebt?
Benen
Wat maakt jou benen jou benen? Zijn er karakteristieken van jou benen? Draag jij bepaalde kledij waar dat jij van denkt dat jij jij maakt?
Torso
Wat maakt jou lichaam jou lichaam? Waar leg je de focus? Wat laat je zien? Wat laat je niet zien? Draag je bepaalde accessoires? Een ketting? Is dit een gewoonte of een bewuste keuze?
Linkerarm
Is dit je dominante arm? Ben je misschien ambidexter? Wat vind je mooi aan je arm wat vind je lelijk?
Heb je harige arme of niet? Heb je zichtbare aders? Ben je gespierd? Let goed op de plooien in jou huid!
Linkerhand
Is dit je dominant hand? Heb je veel eelt op je handen? Heb je een droge huid? Zijn er littekens? Draag je iets van accessoire? Heeft je beroep effect gehad op je hand?
Rechterarm
Is dit je dominante arm? Ben je misschien ambidexter? Wat vind je mooi aan je arm wat vind je lelijk?
Heb je harige arme of niet? Heb je zichtbare aders? Ben je gespierd? Let goed op de plooien in jou huid!
Rechterhand
Is dit je dominant hand? Heb je veel eelt op je handen? Heb je een droge huid? Zijn er littekens
Draag je iets van accessoire? Heeft je beroep effect gehad op je hand?
hoofd
Hoe kijk jij naar jezelf? Wat zijn de eigenschappen van je gezicht die jij vind dat jij jij maakt? Neus sproeten, littekens, rimpels? Baard? Bril?
Pauze ik assembleer tijdens de pauze
Groepsgesprek
Startvragen
Wat zien jullie?
Wat valt jullie op?
Zie je gelijkenissen?
Vinden jullie dat dit jullie groep representeert?
Zijn er duidelijke verschillen?
Vinden jullie het leuk om samen iets te maken?
Zie jullie een bepaalde meervoudigheid in dit groepportret?
ik ga ook veel inzetten op mijn intuïtie als kunstenaar
Ik ga er op letten dat ik niet te veel invul, maar de deelnemers veel aan het woord laat. Ik wil dat dit gesprek organisch verloopt. Het is geen interview.