Test teksten Audio
Lopen is bewustzijn vormgegeven in actie. Alles wat je denkt, denkt te zijn. Elke keuze die je maakt wordt gereflecteerd in je wandelen. Een hoog of laag tempo, ga je linksaf, rechtdoor, van het pad af? Raak je verdwaalt en sta je stil om te luisteren, om te kijken.
In goede wandeling is er een waarin elke stap moeiteloos overgaat in de volgende, waarin elke stap is als je eerste. Een nieuw begin, op weg naar het eind van de dag.
Als je loopt dan zie je de zon door de hemel kruipen, je leert de dynamiek van de dag. Hoe de vroege morgen nog ijzig is. Hoe de late ochtend aan je maag trekt. Hoe de middag voorbij flitst en hoe het avond donker altijd op de loer ligt. De tijd is je speeltuin, wees vrij om met haar te spelen.
Aan de oevers van rivieren een beken worden we meegetrokken naar een andere wereld. De oever is de tussenruimte, een veranderlijke grens. Het water van de beek is koel en koud deze winterdag. Vermoeide voeten doen goed met het stromende water, ze koelen af en bloed, het bloed dat vloeit weer. Dompel je voeten bloot in het water en voel ze tot leven komen.
De beek is een vriend. Hij geeft water en lijdt de naar de zee, waar al het water samenkomt.
Het water dat je drinkt, waar je je voeten in wast, wat je als sneeuw van je jas afkopt, wat je binnen houd op regendagen, het is allemaal gemixt en gedraaid, doorgespoeld en gescheiden. Neem de reis van een enkele druppel water die één dag van de hemel viel en de aarde kuste. Zij dreef honderden jaren in onderaardse gangen voordat ze weer in de zee belandde, en daar zal ze nog duizend jaren ronddwalen.
Wat een wonderlijke reis, zou jij als druppel duizenden jaren willen dwalen?
