Ik heb twee thuisen. Het idee dat ik me niet thuis voel in de stad is nog accuraat, maar ik heb een thuis in Nederland. Mijn tweede thuis zit in een rugzak en in de bergen waar ik doorheen dwaal.
Het zijn twee verschillende soorten thuis. Het ene is vrij en overgeleverd aan de wildernis. De ander voorspelbaar, luxe en eenzaam.
Er is een spanning tussen de twee thuisen. Zodra het kan verlaat ik NL voor de bergen, maar ik keer altijd weer terug. En wanneer ik fantaseer over een leven permanent nomadisch of op het steen dan bedenk ik voor mezelf een huisje en een job en een luxe en voorspelbaarheid. Een thuis. Maar ik merk dat ik mijn NL-thuis nodig heb om mijn berg-thuis te kunnen hebben.
In some cultures, spaces not only mean; they also act. Not merely containing or framingactions, a sacred place exerts force, becoming an agent on par with, or even greater than,a ritual leader. The mountains and rivers were here before we mere mortals strolled theface of the earth. Those places - beings, actually - acted, thereby facilitating theemergence of creatures like us. So space is not necessarily passive, the spectator or buttof human design. Sometimes it can be a lead actor to whom (yes, whom) human actionsare but a response. Human ritual activity is secondary, even a little pretentious. (Grimes2013, p.258)
In some cultures, spaces not only mean; they also act. Not merely containing or framingactions, a sacred place exerts force, becoming an agent on par with, or even greater than,a ritual leader. The mountains and rivers were here before we mere mortals strolled theface of the earth. Those places - beings, actually - acted, thereby facilitating theemergence of creatures like us. So space is not necessarily passive, the spectator or buttof human design. Sometimes it can be a lead actor to whom (yes, whom) human actionsare but a response. Human ritual activity is secondary, even a little pretentious. (Grimes2013, p.258)
Waarom Schotland?
Te beginnen met een paar logistieke argumenten. 1. Schotland heeft een dichtbijzijnd wildernis en berggebied. 2. Schotland heeft een 'freedom to roam' wat de mogelijkheid geeft om legaal van paden af te gaan en te kamperen. 3. Ik ben bekend met de taal, cultuur en gebied wat communicatie tussen mij en autoritieiten of locals makkelijker maakt.
Dan zijn er andere redenen. Ik heb leren lopen in Nederland en leren hiken in de Alpen en Pyreneën. Maar ik heb leren trekken in Groot-Britanië, met nadruk op Schotland. De vrijheid, ruimte en vriendelijkheid van het land zijn voor mij de geschiedkundige basis van dit project. In 2022 liep ik voor drie weken tijd door de Schotse Hooglanden, en Schotland was goed voor mij. Zij heeft voor mij gezorgd en ik voor haar, het was de eerste keer dat ik ging dwalen voor langere tijd. Ik wil dat terugnemen. Ik heb een liefde ontwikkeld voor de plek en wil dat teruggeven aan de gemeenschap. Die gemeenschap is deels de Schotten, maar ook de buitenlandse touristen en hikers, explorateurs en dwalers van overal die zich in Schotland bevinden of er heen gaan naar aanleiding van dit project.
Er valt iets te zeggen over de dagelijksheid van mijn NL-thuis. Met name wanneer ik er een ontdekking in doe. In tegenstelling tot mijn berg-thuis, waar alles een ontdekking is, alles is nieuw, is mijn NL-thuis voorspelbaar en zijn nieuwe ontdekkingen speciaal.
De ontdekking zelf is niet erg bijzonder of buitengewoon, een hut ooit gebouwd door kinderen, een eerder onbekend pad of uitzichtpunt over de boomtoppen.
Toch voelen deze ontdekkingen van iets wat al bekend was, want laten we eerlijk zijn -dat is het-, als ontdekkingen die mijn mentale kaart verder invullen en detail geven. Het zijn deze ontdekkingen die ik wil geven aan het publiek. Door mensen ze zelf te laten doen.
CONCEPT:
In het landschap Schotse Highlands staan er een tiental vlaggen geplaatst. Ze staan aan de randen van watervallen, op pieken en passen. Het zijn punten waar de kunstenaar, die door dit gebied trok, een 'ontdekking' deed. Hij zag een piek en beklom hem, hij vond een goede kampeerplek en markeerde deze, een verloren schapenpad en boom net omgevallen over een burn.
De vlaggen staan te wapperen in de wind, wachtend op iemand om ze te ontdekken. Ze staan altijd net 'off the beaten track' je ziet ze misschien al van een afstand maar om er te komen is iets anders. Bij de vlag zelf is een gedicht, een zin of twee die iets zeggen over hoe de kunstenaar het hier vond, waarom hij deze plek had gekozen.
Alle vlaggen zijn gemarkeerd op een kaart, zonder routes of aanwijzingen of notities. Het is een uitnodiging om te beginnen met exploreren. De vlag is de eerste ontdekking, de tweede is de rede voor de vlag en de derde ontdekking is je eigen lichaam. Om bij een vlag te komen moet je reizen, ze staan op plekken waar je enkel te voet kan komen. Ze zijn niet verstopt als Geocaches maar dagen je uit om ze te komen spreken.
Als laatste, de vlaggen geven ook een route aan, een meerdaagse wandeling van ontdekking naar ontdekking, over sgurrs en glens, langs burns en lochs. Het is een ontdekking voor zowel de ongeinitieerde als de bekenden, iets nieuws om te ontdekken, een andere relatie tot het landschap.
Cairn making is a performative physical process, individual stone placed on individualstone, its overall shape a negotiation between the interaction of people, animals, slopeprocesses, weather and weathering. (Maddrell 2009, p.684)