Wat ik bedoel met lopen. Ik wil dat jij gaat lopen. Niet zomaar lopen, maar lopen als een trekker, als een wandelaar, als wayfarer, als schepper, als mens. Zo lopen noem ik de radicale keuze om te lopen.

Dit is het soort lopen dat ik bedoel, lopen als radicale keuze:

Lopen als radicale keuze, hoe?

• Wees als een kind: naief, dapper en nieuwsgierig.

• Ga alleen, wees alleen en eenzaam. Zonder andere ogen geen schaamte!

• Confronteer de spanning. De spanning, zorgen en angsten zijn voor de nietsigheid. Nietsigheid is vrijheid!

• Weiger onderworpen te worden. Neem het lot in eigen handen, een simpel anarchisme tegen authoriteit.

• Loop tegen rationeel eigenbelang. Confronteer de angst en neem de vrijheid om anders te doen.

• Wordt het niets door op te gaan in het land. Wees als bomen bestaan, tussen het konijn en de steen in.

• Dompel je onder in het land, in het hier en nu.

• Wees bewust van je motiliteit, dat is je bestaan. Bewustzijn vormgegeven in actie (i.e. lopen). 

Met keuzes, alleen gemaakt, als onderdeel van het niets -door beweging, maak je jezelf. Authenticiteit door jezelf, als jezelf, voor jezelf.

Als kind. Zie de wereld als door de ogen van iemand voor wie alles heilig is, alles is een speeltuin en de sky’s the limit. Je bent dapper en nieuwschierig om te leren, doe dat.

Geen onderwerping. Je maakt je eigen keuzes. Er zijn paden en borden en grenzen, zeker, maar tegen de authoriteit van je eigen lichaam en geest zijn zij onwaardig. Laat de regels waarmee je bent opgegroeid achter je, ze zijn hier niet van belang.

Alleen, zonder schaamte. Wanneer je alleen loopt, buiten het bereik van anderen, ben je vrij om jezelf te zijn, om je te verhouden tot alle dingen in authenticiteit.

De spanning. Het is spannend om niet te weten of het goed komt, om niet precies te weten waar je bent, waar je heen gaat. Deze spanningen, angsten en zorgen die je voelt zijn orgen voor de nietsigheid. Het is geen angst voor een materialiteit maar voor de oneindige mogelijkheden die je niet mogelijk voor je kan zien. Die mogelijkheden, echter, zijn ook de brug die je gebruikt om je vrijheid, die stamt uit de nietsigheid, tot haar volste te gebruiken.

Ga op in het land. Bomen zijn levende wezens, maar zijn ook onderdeel van een landschap. Een bos wordt gevormd door door bomen, zonder hen geen bossen of heides of graslanden of moerassen. Opgaan in het landschap betekent onderdeel worden van het levende geheel dat je omringt. Laat je urbanisme, futurisme en menselijk gezelschap onderwerpen door de wildernis om je heen. Verwilder.

Tegen eigenbelang. De spanning voor het niets is een beschermingsmechanisme dat je binnen veilig houd, en daarmee gevangen. Door tegen eigenbelang in te gaan open je de deur naar de nietsigheid, en daarmee de vrijheid.

Hier en nu. Er is een tijd waar je vandaan komt, en er is een tijd waar je heen gaat. In werkelijkheid, al deze plekken/tijden stammen af van de fenomenische ervaring van het hier en nu, daarbuiten is het een schets. In het hiet en nu is lichaamelijk meer dan geestelijk.

Bewustzijn vormgegeven in actie. Je motiliteit, in het hier en nu, is je bestaan. De keuzes die je maat, de gedachtes die je hebt zet je in de wereld met keuzes, en die keuzes zijn fysiek, het zijn de bewegingen die je maakt. Je motiliteit is de tekening van je ziel. Al wat je bent en doet is in beweging. Laat je bewegingen dit reflecteren.

In gelijkenis tot de menselijke conditie, reflecterende "Existance preceeds essence." De route die mensen maken, van installatie naar installatie (van mij) is iets waarvan de essence niet (volledig) bestaat voor de existence. De route haar essentie wordt grotendeels opgebouwd door het lopen en daarmee het maken van de route.

Het lopen als radicale keuze is iets wat ik denk te leren valt. Door het vaak te oefenen kan je er niet per se beter in worden, maar kan het intuitiever worden. Het is niet iets waar je goed of slecht in kan zijn. Het is fysieke, dynamische, motilische manifestatie van ‘good faith,’ iets tegen ‘bad faith.’

Lopen, als ‘good faith’ is scheppen. Het is creeëren op z’n meest authentiek. Lopen is maken, is scheppen, is zijn.