The artist is (not) present

 
 

Hier is the artist is (not) present een door mij gejatte titel van hier. Het is een werktitel voor een werk waarin ik niet aanwezig zou zijn op de expo en in plaats daarvan aan het lopen zou zijn. Heb ik een verantwoordelijkheid naar het publiek om iets te maken. Om er voor te zorgen…

Hier is the artist is (not) present een door mij gejatte titel van hier. Het is een werktitel voor een werk waarin ik niet aanwezig zou zijn op de expo en in plaats daarvan aan het lopen zou zijn.

Heb ik een verantwoordelijkheid naar het publiek om iets te maken. Om er voor te zorgen dat er iets te ervaren is op de expo. Of is het de verantwoordelijkheid van het publiek om iets te ervaren?

Voor mij ligt er een groot deel bij het publiek. Als publiek moet je je bed uit en ergens naar toe. In Tangents of Wilderness is het zelfs zo dat het publiek er voor zonsopkomst moet zijn mochten ze het willen ervaren. Wanneer het lopen zelf al het werk is, moet een publiek dan niet juist gaan lopen? Is de verantwoordelijkheid van het werk niet gesplitst?

Ik denk nu dat er twee verantwoordelijkheden zijn. De eerste ligt bij het publiek, die actie moet ondernemen om het werk te ervaren. Bv. naar locatie toe, tickets kopen, uitzoeken waar en wanneer en met hoeveel, regels (voor veiligheid) opvolgen, sociale codes hanteren etc. etc. Het is vervolgens de verantwoordelijkheid van de kunstenaar om de moeite van het publiek waarde te geven, dit kan op veel verschillende manieren. Maar dit is de basis transactie; arbeid, het nagaan van sociale contracten en eventueel een financiële bijdrage in ruil voor het waardevol maken van een bepaalde tijd. Deze waarde kan emotioneel, intellectueel, filosofisch etc. etc. of een vorm van entertainment zijn, vaak een mengeling van meerdere.

In mijn geval, of in het geval The artist is (not) present, ligt er een keuze bij het publiek. a) ze blijft op de expo, thuis. of b) ze gaat aan de wandel. Dit zijn twee verschillende invullingen van de waarde van het werk, van de tijd van het publiek. Of a) de waarde is een erkenning dat je elders had kunnen zijn, dat je had kunnen lopen en dat je misschien iets mist. Een erkenning dat je hier ‘hoort,’ of juist niet. Of b) de waarde is het lopen zelf, en eventueel de erkenning dat je daar ‘hoort.’ Over het behoren zelf moet ik nog iets anders schrijven, maar dat komt later. Ik weet dat daar nog een paas slagen in missen.