5-02 [wandeling 4-02]/flessenpost

Wandelen en hout hakken hebben veel met elkaar gemeen. Voor beide geldt dat de beloning ervoor, voor een groot deel, bestaat uit het doen ervan. Stap voor stap, slag voor slag. Met aan het einde een extra beloning, een brandhout klaar voor het vuur of een vista, een foto, een warm gevoel van voldoening in…

Wandelen en hout hakken hebben veel met elkaar gemeen. Voor beide geldt dat de beloning ervoor, voor een groot deel, bestaat uit het doen ervan. Stap voor stap, slag voor slag. Met aan het einde een extra beloning, een brandhout klaar voor het vuur of een vista, een foto, een warm gevoel van voldoening in beide gevallen.

flessenpost

Ik vond flessenpost. Morgen (6 feb.) ben ik van plan om naar het zuiden van Zuid Holland af te reizen om het naar verzoek terug te brengen naar de originele werper. Ik ga er iets van maken. Het is mijn vertrek punt voor deze week.

de ronde

Op de wandeling liep ik van huis in ’t Harde naar de voormalige Zuiderzee bij Elburg en weer terug. Je ziet en voelt het land onder je voeten veranderen. Ik volgde over grote stukken het uitgezette klompenpad en duurde ergens tussen de 5 en 6 uren over minimaal 20 km. Het weer was dikke, grijze bedekking met harde winden over het Goor en bij het Veluwse meer en een lichte miezer van tijd tot tijd.

Het landschap waar je doorheen loopt veranderd duidelijk, de voet van de Veluwe maakt plaats voor kleigrond en polders aan het water. Verschillende soorten planten en dieren door de hele wandeling. Het begint op de Haere, een zanderig stuk bos met heide en een zandverstuiving. En kamelen natuurlijk. Vandaar richting Doornspijk over boeren wegen en asfalt tussen bomen en over weilanden tot aan de Goordijk die uitkijkt over het Veluwse meer. In het verleden zou je veel verder hebben kunnen kijken, als op de duinen aan zee. Het land aan de overkant van dit meer is natuurlijk Flevoland. Door de oude vestingstad Elburg en zuidwaarts terug naar het bos en zand. Over de oude wegen van het Schouwenburg terrein en dan door naar het naastgelegen Zwaluwenburg met haar lange lanen met hoge bomen. Bij de overgang naar Zwaluwenburg ligt ook de kruidentuinen van A. Vogel die ook in de winter nog naar lavendel ruiken. Vanuit door een wijde laan en door de nauwe paden van het zuidelijk deel terug bij de bekende snelweg en treinspoor waar de reis eindigt. De elementen die ik hier tegenkom zijn het meest merkwaardige en huizen verschillende soorten flora en fauna. Zo is het meer heuvelige, zanderige gebied van de Veluwe thuis voor grove dennen, veel soorten zangvogels en heide. En wordt de dikke kleigrond van de polders in het noorden uitgebuit tot landbouwgrond en vinden we hier riet in het water en watervogels, eenden, zwanen en ganzen. Zelfs de overblijfselen van mosselen zijn hier te vinden, een mooie blik in de geschiedenis van het land.